Jeżeli roszczenie odszkodowawcze opiera się na dawnym art. 153 k.p.a. w związku z art. 417 k.c., za zasadne należy uznać stanowisko, że jego przedawnienie, zarówno gdy chodzi o początek biegu, jak i termin, powinno kształtować się analogicznie jak w przypadku roszczenia odszkodowawczego wynikającego z dawnego art. 160 § 1 i 2 k.p.a.
Podstawę skargi kasacyjnej może stanowić zarzut naruszenia art. 382 k.p.c., jeżeli Sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału procesowego i mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Przykładem takiego pominięcia skutkującego naruszeniem art. 382 k.p.c. jest nierozpoznanie podniesionego przez stronę zarzutu przedawnienia dochodzonej wierzytelności.
W sytuacji, w której treść wezwania adresowanego do adwokata lub radcy prawnego jest myląca, stwarza wątpliwość co do czasu rozpoczęcia posiedzenia lub tego, jakiej sprawy wezwanie dotyczy, można oczekiwać, że przy uwzględnieniu profesjonalizmu pełnomocnika procesowego i współczesnych możliwości komunikowania się z sądem, podejmie on czynności zmierzające do wyjaśnienia rzeczywistego stanu rzeczy.
Jeżeli wymagalność roszczenia o zapłatę ceny zależy od wystawienia faktury przez sprzedawcę, bieg terminu przedawnienia należy liczyć od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby sprzedawca wystawił fakturę w najwcześniej możliwym terminie (art. 120 k.c.).
Dopuszczalne jest udzielenie pełnomocnictwa członkowi zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością umocowanemu do reprezentowania tej spółki.
Zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. może uzasadniać uwzględnienie skargi kasacyjnej wyjątkowo wtedy, gdy treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia nie pozwala na odczytanie ustaleń faktycznych i ocen prawnych, które legły u podstaw zaskarżonego rozstrzygnięcia, a w konsekwencji uniemożliwia dokonanie jego kontroli kasacyjnej.
1. Interpretacja art. 68 § 1 k.p. powinna być rygorystyczna, a w żadnym razie rozszerzająca. Wyjątki nie mogą być interpretowane rozszerzająco, a w razie wątpliwości należy dać pierwszeństwo regulacji ogólnej. Połączenie powołania na stanowisko z powstaniem stosunku pracy z powołania w rozumieniu art. 68 § 1 k.p. musi wyraźnie wynikać z przepisów prawa. 2. Status prawny osób zatrudnionych na stanowisku
Błędne przeświadczenie kredytobiorcy o tym, iż umowa kredytu, która ma być refinansowana, jest niespłacalna oraz o wysokości istniejącego zobowiązania nie mogą być oceniane w kategorii błędu w rozumieniu art. 84 k.c. Ten bowiem nie obejmuje błędnej oceny okoliczności i motywów zawarcia umowy, w tym szeroko rozumianej sytuacji gospodarczej stron, błędnego ustalenia tego, w jaki sposób ma zostać wykonane
Nie budzi wątpliwości traktowanie pakietów socjalnych jako źródeł indywidualnych roszczeń pracowniczych w ramach konstrukcji z art. 393 k.c., gdy pakiet socjalny zawierany był z udziałem inwestora oraz pracodawcy (po jednej stronie) albo gdy pracodawca następczo – bezpośrednio lub pośrednio – wyrażał wolę realizacji zobowiązań wynikających z pakietu wynegocjowanego bez jego udziału.
Dzieło, będące przedmiotem umowy o dzieło, nie musi stanowić przejawu działalności twórczej, nie musi posiadać cech nowatorskich ani prezentować indywidualnej osobowości wykonawcy dzieła. Ważne jest natomiast to, czy strony umówiły się co do konkretnego, sparametryzowanego, i przez to poddającego się testowi na istnienie wad, rezultatu czy też przedmiotem umowy było wykonanie określonych czynności.
Koszty zakwaterowania pracowników czasowo przeniesionych do pracy poza stałe miejsce zatrudnienia stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający oskładkowaniu na ubezpieczenia społeczne, a interpretacje indywidualne organów wydane po dacie merytorycznych decyzji lub dotyczące innych gałęzi prawa nie są wiążące dla sądów ubezpieczeń społecznych przy ocenie podstawy wymiaru składek.
Choroba lub inna ułomność psychiczna strony sama przez się nie powoduje nieważności postępowania z powodu niemożności obrony przez stronę swych praw. Nieważność taka zachodzi wtedy, gdy strona, której odmówiono ustanowienia pełnomocnika z urzędu, ze względu na stan zdrowia psychicznego nie jest w stanie podjąć racjonalnej obrony swych praw w postępowaniu sądowym.
Obróbka wydobytych już surowców skalnych, w hali zakładu, przy użyciu urządzeń, których celem było oddzielenie kamieni drobnych od grubszych, a następnie rozdrobnienie tego wydobytego kamienia, nie mieści się w pojęciu „prace udostępniające lub eksploatacyjne związane z urabianiem minerałów skalnych".
Uprzednie pouczenie ubezpieczonego o możliwości utraty pobranych zasiłków z przyczyn określonych w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej nie jest wymagane dla zastosowania art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej. Osoba, która otrzymuje zwolnienie lekarskie z powodu niezdolności do pracy ma świadomość wynikającą z istoty tego zwolnienia, że w trakcie orzeczonej niezdolności do pracy nie może wykonywać działalności
W przypadku umów świadczenia usług za wynagrodzeniem, uzależnionym od osiągnięcia określonego wyniku, dopuszczalne jest zawarcie takiej umowy, nawet jeśli wysokość wynagrodzenia jest uzależniona od wyniku postępowania sądowego, o ile taka umowa nie narusza zasad współżycia społecznego i nie wykazuje rażącej nieekwiwalentności świadczeń, co potwierdza zasada zawarta w art. 750 Kodeksu cywilnego.
Jednym z elementów koniecznych dla ważności weksla jest podpis wystawcy weksla. Dopiero po złożeniu podpisu powstaje zobowiązanie wekslowe. Podpis jest to twór graficzny, mający w zamierzeniu wystawcy indywidualnie go identyfikować. W związku z brakiem w ustawodawstwie polskim definicji ustawowej „podpisu”, dopiero orzecznictwo oraz doktryna ustaliły pewne zasady składania podpisów wekslowych. Dla
Z ustanowionego w przepisie art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność osobnego omówienia przez sąd w uzasadnieniu wyroku każdego argumentu apelacji. Za wystarczające uznaje się bowiem odniesienie się do sformułowanych w apelacji zarzutów i wniosków w sposób wskazujący na to, że zostały one przez sąd drugiej instancji w całości rozważone przed wydaniem
Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa nie określa elementów, z których powinno się składać uzasadnienie uchwały. Celem uzasadnienia jest wykazanie, że uchwała została podjęta po wszechstronnym rozważeniu okoliczności sprawy. W uzasadnieniu uchwały Rady należy przedstawić okoliczności, które stanowiły podstawę do odmowy przedstawienia Prezydentowi RP kandydata na urząd sędziego
1. Zakłócenie spokoju i porządku w miejscu pracy, lekceważące i aroganckie wypowiedzi w stosunku do przełożonych oraz kwestionowanie ich kompetencji uznawane są za przejaw ciężkiego naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p. 2. Wynikający z art. 100 § 2 pkt 6 k.p. obowiązek przestrzegania zasad współżycia społecznego w zakładzie pracy obejmuje również powstrzymywanie
Systemowa wykładnia użytego w art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej zwrotu „z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa (…) została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo 18e ustawy (zaopatrzeniowej) …” daje podstawę do przyjęcia, że ów wyjątek należy interpretować nie tylko przedmiotowo, to znaczy wyłącznie przez pryzmat zasad obliczania emerytury wojskowej wynikających z art. 15a albo 18e
W polskim systemie świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu niezdolności do pracy nie jest znana instytucja renty dożywotniej, to jest prawa do renty niezależnej od zmiany okoliczności istniejących w chwili jej przyznania. Nie można więc twierdzić ani o swoistej niewzruszalności prawa do renty, ani o niepoddawaniu tego prawa jakiejkolwiek weryfikacji. Naturalną konsekwencją konstytucyjnego prawa
Na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznych rolników zaliczeniu do okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu będącego przesłanką prawa do emerytury w myśl art. 19 ust. 1 pkt 2 tej ustawy podlegają realizowane przed dniem 1 stycznia 1983 r., także równolegle z okresami zatrudnienia poza rolnictwem, okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz okresy pracy w takim
O tym, co wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków, a co należy do majątku osobistego każdego z nich, rozstrzygają przepisy art. 31 i 33 k.r.o., które nie warunkują oceny prawnej w tym przedmiocie od motywacji istniejącej po stronie nabywcy przedmiotów majątkowych. Oceny skutku prawnego, co należy do majątku wspólnego, a co do majątku osobistego małżonków, nie można też relatywizować kontestowaniem