Nierozpoznanie istoty sprawy, w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c., nie obejmuje sytuacji, gdy sąd pierwszej instancji w oparciu o przeprowadzone postępowanie dowodowe ustali określony stan faktyczny i na jego bazie rozstrzygnie merytorycznie zgłoszone żądanie.
Ustalenie działania powoda jako performansu w obecności jednej osoby jest wystarczające do uznania go za utwór w rozumieniu Prawa autorskiego.
Restrykcje przewidziane w art. 381 k.p.c. powinny być stosowane w sposób umiarkowany z uwzględnieniem okoliczności sprawy; chodzi o to by na skutek obostrzeń przewidzianych w tym przepisie, ustanowionych zasadniczo w celach pragmatycznych, nie ucierpiało prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy.
Zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extendendae, przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące skład sądu powinny być wykładane ściśle. W pierwszej instancji sąd rozpoznaje sprawy z zakresu prawa pracy w składzie jednego sędziego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wyjątki zasady jednoosobowego składu sądu nie mogą być interpretowane rozszerzająco.
Wykorzystanie analogii przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu w prawie publicznym, szczególnie w kontekście żądania zwrotu nadpłaty podatku, jest wątpliwe i nie prowadzi do zaspokojenia roszczeń związanych z przedawnionymi zobowiązaniami podatkowymi.
Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością na korzyść konsumenta, który może udzielić następczo świadomej i wolnej zgody na to postanowienie i w ten sposób nadać mu skuteczność z mocą wsteczną. Kluczowe znaczenie ma więc rozstrzygnięcie, w jakich wypadkach bezskuteczność konkretnego postanowienia lub postanowień umownych
W przypadku gdy zaktualizowana wysokość opłaty rocznej przewyższa co najmniej dwukrotnie wysokość dotychczasowej opłaty, użytkownik wieczysty w drugim roku od aktualizacji wnosi opłatę w wysokości stanowiącej sumę dwukrotności dotychczasowej opłaty i połowy nadwyżki ponad dwukrotność tej opłaty, a w trzecim roku od aktualizacji wnosi opłatę w wysokości stanowiącej sumę opłaty ustalonej w drugim roku
1. Z art. 154 ust. 1 u.g.n. wynika zatem, że katalog czynników, które powinny być uwzględnione przez biegłego, ma charakter otwarty: biegły ma wziąć pod uwagę nie tylko kryteria wprost wymienione, lecz także inne cechy charakteryzujące nieruchomość, które w badanych okolicznościach – w świetle wiedzy i doświadczenia biegłego – w warunkach obrotu rynkowego miałyby znaczenie dla określenia wartości nieruchomości
Artykuł 441 § 1 k.c. statuuje generalną zasadę odpowiedzialności solidarnej w tych wszystkich wypadkach, w których kilka osób odpowiada za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym. Odpowiedzialność z tego tytułu występuje więc wówczas, gdy szkodę wyrządziło kilka osób będących bezpośrednimi sprawcami lub współsprawcami. Chodzi tutaj o szkodę wyrządzoną nie tylko, gdy sprawcy działają wspólnie i w porozumieniu
Szpital nie ponosi odpowiedzialności za wszystkie cierpienia osoby chorej na nowotwór, ale tylko za opóźnienie w diagnostyce, które zostało uznane za przyczynę nasilenia choroby i uzasadnia przyznanie zadośćuczynienia.
Przelew wierzytelności zbywcy na nabywcę wraz z związanymi z nią prawami skutkuje zmianą podmiotową po stronie wierzyciela, umożliwiając nowemu wierzycielowi (cesjonariuszowi) uzyskanie legitymacji materialnej do żądania spełnienia świadczenia przez dłużnika.
Obowiązek dokonania korekty finansowej przez instytucję wdrażającą oraz zwrotu środków przez beneficjenta wynika bezpośrednio z przepisów powszechnie obowiązującego prawa, a nie z umowy między stronami. Przesłanką powstania tego obowiązku nie jest istnienie szkody, lecz stwierdzenie nieprawidłowości.
Sąd drugiej instancji w procesie apelacyjnym ma obowiązek uwzględnienia wszystkich zarzutów i wniosków podniesionych w apelacji oraz rozpatrzenia ich w sposób adekwatny do zakresu zaskarżenia, co stanowi kluczowy wymóg procedury apelacyjnej, wynikający z art. 378 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego.
Działanie w ramach porządku prawnego, aby wyłączało bezprawność w rozumieniu art. 24 k.c. musi być dokonane w granicach określonych porządkiem prawnym. Ujemna ocena postępowania osoby dokonana przez organ państwowy (jego funkcjonariusza) w granicach ustawowej kompetencji i w ramach rzeczowej potrzeby, gdyby nawet nie była w konkretnych okolicznościach dostatecznie zweryfikowana lub usprawiedliwiona
Domniemanie zawarte w artykule 471 k.c. dotyczące odpowiedzialności dłużnika za niewykonanie zobowiązania ma na celu ochronę wierzyciela, ale aby zwolnić się z odpowiedzialności, dłużnik może wykazać, że niewykonanie wynika z przyczyn, za które nie ponosi on odpowiedzialności. W przypadku braku takiego wykazu, dłużnik jest odpowiedzialny za niewykonanie zobowiązania, nawet jeśli jest specjalistą w
Śmierć strony aktualizuje co do zasady obowiązek sądu zawieszenia postępowania na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. W takim wypadku zawieszenie postępowania, jak stanowi art. 174 § 2 k.p.c., ma skutek od chwili zdarzeń, które je spowodowały, tj. od chwili śmierci strony. Kontynuowanie postępowania możliwe jest dopiero z chwilą zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych zmarłego albo z chwilą
W kontekście dochodzenia roszczeń odszkodowawczych związanych z utratą prawa własności nieruchomości na skutek decyzji komunalizacyjnej, istotne jest uwzględnienie całego ciągu zdarzeń, w tym zarówno wadliwego zakwalifikowania nieruchomości jako podlegającej działaniom przepisów dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, jak i samej decyzji komunalizacyjnej. Wieloczłonowy związek przyczynowy, obejmujący
Rozwiązanie stosunku pracy na skutek odmowy przyjęcia nieistotnych zmian warunków zatrudnienia kwalifikuje się jako "inna forma wygaśnięcia umowy o pracę" i podlega przepisom dotyczącym zwolnień grupowych, gdy w określonym czasie zwolniono co najmniej pięć pracowników.
Nietezowane
Błędem jest utożsamianie opłaty rocznej z tytułu dosyłu sygnału z naziemnej stacji satelitarnej do satelity z roczną opłatą za prawo do dysponowania częstotliwością przeznaczoną do nadawania programu, o której mowa w treści art. 53 ust. 1 u.r.t.
Obniżenie świadczeń emerytalnych dla byłych funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa jest dopuszczalne, pod warunkiem zachowania rozsądnych proporcji między celem a zastosowanym środkiem.
W wypadku umowy denominowanej kursem CHF, po wyeliminowaniu z niej klauzul przeliczeniowych, nie jest możliwe utrzymanie takiej umowy w mocy ani jako umowy kredytu walutowego w CHF, ani jako umowy, w której kwota kredytu wyrażona byłaby w złotych polskich. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że eliminacja klauzuli przeliczeniowej w takiej umowie sprawia, iż nie wiadomo, jaką kwotę powinien wypłacić bank, skoro
Umowa kredytu denominowanego, która nie zawiera klauzul przeliczeniowych umożliwiających ustalenie wysokości kredytu w walucie polskiej, jest nieważna, ponieważ nie można określić praw i obowiązków stron, co oznacza brak skuteczności czynności prawnej.