Decyzja Wojewody Wielkopolskiego o unieważnieniu paszportu skarżącego M.J. była zgodna z przepisami ustawy o dokumentach paszportowych, a kuratorowi przyznano wynagrodzenie zgodne z właściwymi przepisami, co zaważyło na oddaleniu skargi kasacyjnej.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego może w sposób zgodny z prawem ograniczać zabudowę na terenach rolnych, zgodnie ze studium uwarunkowań, nie naruszając nadmiernie praw własności, jeśli służy to zrównoważonemu rozwojowi oraz ochronie przestrzeni rolniczej.

Pracodawca ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego w ramach efektu zachęty, mimo braku formalnego orzeczenia w chwili zatrudnienia, jeżeli świadomość pracodawcy o niepełnosprawności istniała na podstawie oświadczenia pracownika.

Brak fizycznego przedstawienia orzeczenia o niepełnosprawności w chwili zatrudnienia nie wyklucza spełnienia efektu zachęty, pod warunkiem posiadania przez pracodawcę wiedzy o niepełnosprawności zatrudnianego pracownika. Organ przy wydawaniu decyzji musi dokonać pełnej oceny dowodowej uwzględniając oświadczenia stron.

Warunkiem uzyskania dofinansowania jest wiedza pracodawcy o niepełnosprawności pracownika w chwili zatrudnienia, a nie fizyczne posiadanie orzeczenia; samo oświadczenie pracownika może tę wiedzę potwierdzać.

Efekt zachęty, warunkujący przyznanie dofinansowania, spełniony jest, gdy pracodawca ma wiedzę o niepełnosprawności pracownika; formalne orzeczenie nie musi być dostarczone w dniu zatrudnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzje organów administracyjnych powinny być procedowane na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami z 1997 r., jeśli nie zakończono ich wydaniem decyzji ostatecznej przed jej wejściem w życie, odrzucając zarzuty skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja administracyjna o przyznaniu prawa użytkowania wieczystego na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami była prawidłowa, a skarga kasacyjna prokuratora była nieuzasadniona z braku konkretnych podstaw kasacyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dowody zgromadzone w postępowaniu administracyjnym były wystarczające do ustalenia, iż nośnik reklamowy znajdował się w pasie drogowym, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na spółkę za zajęcie tego pasa bez zezwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skuteczne nabycie prawa użytkowania wieczystego z dniem 5 grudnia 1990 r. wymaga przedłożenia przez wnioskodawcę jednoznacznych dokumentów potwierdzających zarząd nieruchomości, co nie miało miejsca w tej sprawie. Skarga kasacyjna została oddalona.

Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Faktury takie, określane jako "puste", nie spełniają wymogu "strony materialnej" niezbędnej dla opodatkowania VAT.

W postępowaniu o przywrócenie terminu na złożenie wniosku strona obowiązana jest uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminowi. Okoliczności uprawdopodobniające brak winy muszą być szczegółowo wskazane i wynikać z materiału dowodowego sprawy. Brak precyzyjnego uzasadnienia uzasadnia odmowę przywrócenia terminu.

Poniesienie kosztów płacy w rozumieniu art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji oznacza faktyczną zapłatę przez pracodawcę, a nie księgowanie wpłat przez ZUS. Uchybienia w interpretacji tego przepisu przez organ administracyjny i sąd uzasadniają konieczność ponownego rozpatrzenia.

Pracodawca ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia pracownika z niepełnosprawnością, jeśli posiada wiedzę o jego statusie w dniu zatrudnienia, nawet bez formalnego orzeczenia. Brak fizycznego orzeczenia nie wyklucza efektu zachęty, jeśli świadomość niepełnosprawności istniała wcześniej.

Dla celów dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego kluczowa jest wcześniejsza wiedza pracodawcy o niepełnosprawności, a nie posiadanie formalnego orzeczenia w momencie nawiązania stosunku pracy. Pracodawca może spełnić warunek efektu zachęty, znając niepełnosprawność pracownika przed jego zatrudnieniem.

"Zakres uzgodnienia z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, przewidziany w art. 124 ust. 1b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm., dalej:"ugn"), nie obejmuje oceny przesłanek dopuszczalności wydania w sprawie decyzji w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania nieruchomości na podstawie art. 124 ust. 1 ugn w zw. z art. 33 ust.

Starosta Piaseczyński dopuścił się rażącej przewlekłości w postępowaniu administracyjnym o zwrot nieruchomości, co uzasadnia oddalenie jego skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Nieprzedstawienie dokumentów potwierdzających prawo własności uniemożliwiło Skarżącej skuteczne żądanie wszczęcia postępowania nieważnościowego; brak legitymacji procesowej uzasadnia odmowę wszczęcia tegoż postępowania.

Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu J. C. na stanowisko komornika sądowego została uznana za zgodną z prawem. Powołanie oparte było na rzetelnej ocenie przesłanek ustawowych, a zarzuty proceduralne dotyczące obsady sędziowskiej oraz pozbawienia prawa do obrony okazały się niezasadne.

Bezczynność organu administracji w postępowaniu o ustalenie odszkodowania za działki przejęte pod drogi publiczne, po wyczerpaniu negocjacji cywilnoprawnych, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia ustalenie odszkodowania w trybie administracyjnym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zarzut naruszenia zasady czynnego udziału strony, zawarty w art. 10 § 1 k.p.a., nie został należycie wykazany, wobec czego skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.

Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie apteki A. Sp. z o.o. było uzasadnione z uwagi na brak rękojmi należytego prowadzenia apteki, wynikający z naruszenia zasad obrotu lekami."

Organ egzekucyjny jest zobowiązany do zbadania prawidłowości realizacji zajęcia, w tym ochrony środków wyłączonych z egzekucji, co podlega kontroli w ramach skargi na czynności egzekucyjne. NSA podtrzymał decyzję WSA, podkreślając konieczność zapewnienia ochrony prawnej dłużnikom.

NSA uznał, że warunkiem dofinansowania wynagrodzeń jest faktyczne poniesienie kosztów płacy, tj. dokonanie przelewu na ZUS, nie zaś formalne księgowanie przez ZUS. Uchylono zaskarżony wyrok oraz decyzję administracyjną.