W przypadku bezemisyjnego połączenia spółek w trybie art. 5151 k.s.h., brak emisji udziałów wyklucza powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8d u.p.d.o.p.

Dla zawieszenia uznania organizacji producentów owoców i warzyw wystarczające jest wszczęcie postępowania karnego in rem, bez potrzeby oczekiwania na prawomocny wyrok, jeśli istnieje podejrzenie nadużycia funduszy unijnych.

Wobec zgromadzonych dowodów, M.P., jako posiadacz odpadów, ponosi odpowiedzialność za nielegalne przemieszczenie odpadów do Litwy bez stosownych zgłoszeń i zezwoleń, zgodnie z art. 24 i 25 rozporządzenia 1013/2006. Skarga kasacyjna oddalona.

Działalność produkcyjna polegająca na przetwarzaniu odpadów tworzyw sztucznych w związku z produkcją folii, jako element działalności przemysłowej, może być prowadzona na terenach przemysłowo-usługowych, jeżeli nie jest to wyłącznym przeznaczeniem terenu zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W czasie trwania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, na podstawie art. 15 zzr ustawy COVID-19, można zawiesić bieg terminu przewidzianego dla zgłoszenia przemieszczenia zwierząt, nawet jeśli termin ten wynika z regulacji unijnych.

Sąd administracyjny, bazując na art. 134 K.p.a., stwierdził niedopuszczalność zażalenia na odmowę zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, uzasadniając to brakiem możliwości prawnej jego wniesienia w tej konkretnej sprawie.

Termin przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie pobranej pomocy finansowej w ramach programów wieloletnich, o którym mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95, może być przedłużony na okres realizacji programu, ale nie może przekraczać ośmiu lat od daty powstania roszczenia.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego skutecznie zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w tym odsetek. Faktury wystawione przez nierzetelne podmioty nie mogą być podstawą uznania kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie dokumentują rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

Skarga kasacyjna od wyroku oddalającego roszczenie przedsiębiorstwa o stwierdzenie nabycia użytkowania wieczystego gruntu została oddalona z uwagi na brak wykazania tytułu prawnego zarządu na wskazany dzień oraz niezasadność zarzutów proceduralnych.

Skarżący, który nie wykazał tytułu prawnorzeczowego do nieruchomości na dzień komunalizacji, nie posiada interesu prawnego w postępowaniu komunalizacyjnym, co skutkuje podmiotową niedopuszczalnością odwołania w rozumieniu art. 134 k.p.a.

Na podstawie art. 29 ust. 3 Prawa wodnego właściwy organ może nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub instalację urządzeń, zapobiegających szkodom, wyłącznie jeżeli zmiany stanu wody spowodowane przez właściciela szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., osoba posiadająca prawo do renty nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego bez zawieszenia wdrażania prawa do renty. Realizacja prawa do renty przez jego wypłatę eliminuje możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.

Oddalona skarga kasacyjna potwierdza zgodność z prawem rozporządzenia Wojewody Lubuskiego, ustanawiającego zakazy i ograniczenia w strefie ochrony komunalnego ujęcia wód, działając na rzecz ochrony środowiska i zdrowia publicznego.

NSA uchyla zaskarżony wyrok i nakazuje ponowne rozpoznanie, podkreślając konieczność prawidłowego ustalenia, czy dane postępowanie było wszczęte oraz jak powinno być procedowane przy ocenie skutków nieuzupełnienia formalnych braków wniosku.

Bezczynność organu administracji publicznej w wykonywaniu swoich obowiązków, która nie jest usprawiedliwiona szczególnie skomplikowanym charakterem sprawy, stanowi zarzut uzasadniający skargę na bezczynność, nawet jeśli nie kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa.

Oddalenie skargi kasacyjnej w przedmiocie zobowiązania do powrotu na skutek bezzasadności zarzutów, podkreślając wiążącą moc prawomocnych decyzji w zakresie ochrony międzynarodowej oraz zasadność decyzji Szefa UDSC co do zobowiązania do powrotu.

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ograniczająca możliwości lokalizacji zakładów produkcji, w tym betoniarni, na terenach PU, jest zgodna z prawem jako wyraz racjonalnego wykonywania władztwa planistycznego przez gminę, nie narusza prawa własności ani nie prowadzi do istotnych naruszeń proceduralnych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził legalność zobowiązania Miasta Ł. do zwrotu nadpłaconej subwencji oświatowej. Skarga kasacyjna nie wykazała uchybień w wykładni przepisów i organizacji kształcenia, co skutkowało jej oddaleniem.

Z odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki na podstawie art. 116 § 1 O.p. zwalnia wyłącznie złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie, tzn. w takim momencie, gdy majątek spółki pozwala jeszcze na choćby częściowe i równomierne zaspokojenie wierzycieli.

Podmiot prowadzący placówkę oświatową nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców i nie spełnia przesłanek do otrzymania świadczeń z FGŚP na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu COVID-19, jeśli nie wykaże, że wnioskowane wsparcie dotyczy działalności nieoświatowej.

Skarga kasacyjna E. B. w sprawie zarzutów dotyczących obowiązku szczepień ochronnych została oddalona z uwagi na brak zasadnych przesłanek proceduralnych i materialnopolitycznych, potwierdzając prawo do wymagalności obowiązku szczepień zgodnie z art. 17 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych.

Zarzut braku wymagalności obowiązku szczepień ochronnych, oparty na niewystarczającej dokumentacji medycznej i proceduralnych niedopatrzeniach, uznać należy za bezzasadny, gdyż wymagania te zostały spełnione zgodnie z przepisami prawa.

Działalność spółki kapitałowej, której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, polegająca wyłącznie na wykonywaniu niektórych zadań publicznych tej jednostki, na podstawie umowy zawartej między spółką a jednostką, finansowana jedynie w formie rekompensaty, o której mowa w art. 5 ust. 1 i 5 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust.

Zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 u.p.a., energii elektrycznej wytworzonej z OZE do dnia 31 grudnia 2018 r. i objętej dokumentem potwierdzającym umorzenie świadectwa pochodzenia tej energii otrzymanym po tym dniu, stosuje się - także w przypadku zmiany stawki akcyzy przewidzianej w art. 89 ust. 3 u.p.a. - według stawki obowiązującej w dniu wytworzenia energii z OZE i wprowadzenia