Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania. Wystąpiła nieważność postępowania przed sądem I instancji z powodu nienależycie umocowanego pełnomocnika procesowego.

Zarządzenie Burmistrza w przedmiocie ustalenia stawek czynszu jest aktem administracyjnym podlegającym kognicji sądów administracyjnych, a brak uzasadnienia zarządzenia stanowi istotne naruszenie prawa uniemożliwiające jego kontrolę przez sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odległość inwestycji od nieruchomości M. sp.j. wykluczała możliwość uznania jej za stronę postępowania administracyjnego. Prawidłowo zinterpretowano przepisy dotyczące zmiany decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, odmawiając wznowienia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt I OSK 2838/22 uznał, że brak precyzyjnych terminów wskazanych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce dla rozpatrzenia wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra nie skutkuje samoczynnie bezczynnością organu, jeżeli złożoność i charakter sprawy uzasadniają dłuższe procedowanie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając ją za niezasadną, stwierdzając, iż organ administracji niewłaściwie ocenił stan faktyczny dotyczący posiadania przez skarżącego tytułu prawnego do lokalu, co wpłynęło na błędne zastosowanie zasad udzielania pomocy mieszkaniowej.

Negatywna ocena wniosku o dofinansowanie projektu, podtrzymana przez organy administracji oraz WSA, jest zgodna z prawem, gdyż postępowanie w zakresie wyboru projektów było przeprowadzone w sposób rzetelny i bezstronny.

Złożenie oświadczeń nabywców oleju opałowego oraz ich zestawień jest konieczne do korzystania z obniżonej stawki podatku akcyzowego zgodnie z art. 89 ustawy o podatku akcyzowym, a ich brak uniemożliwia zastosowanie preferencji, nawet przy zniszczeniu dokumentacji.

Brak wymaganych prawem oświadczeń nabywców oleju opałowego uniemożliwia zastosowanie obniżonej stawki akcyzy, niezależnie od faktycznego przeznaczenia paliwa. Zasada proporcjonalności wynikająca z prawa unijnego nie została naruszona przez orzeczenie nakładające podatek w pełnej stawce.

Rozliczenie VAT w transakcji aportu nieruchomości między P. Spółka z o.o. a P. S.A. wymaga ponownego zbadania, czy istotnym celem było osiągnięcie nieuprawnionej korzyści podatkowej; organ odwoławczy nie może zastąpić sądu pierwszej instancji w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego.

Wykreślenie podmiotu z KRS skutkuje utratą zdolności sądowej i czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym, obligując sąd do jego umorzenia. (art. 128 § 1 pkt 1 i art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieprawidłowe doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi strony, z pominięciem formy komunikacji elektronicznej zgodnie z Ordynacją podatkową, skutkuje uznaniem, że decyzja nie weszła do obrotu prawnego, co uzasadnia odrzucenie skargi na wojewódzkim szczeblu sądowym.

Grunty po nieczynnych liniach kolejowych nie korzystają z podatkowego zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś materiał dowodowy musi być kompletny, aby ustalenie statusu linii kolejowej było prawidłowe.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich wykorzystania w tej działalności. Opodatkowanie nie jest uzależnione wyłącznie od posiadania tych gruntów przez przedsiębiorcę.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, nawet bez faktycznego użytkowania, jeśli są w posiadaniu przedsiębiorcy. Sam zamiar ich wykorzystania komercyjnego wystarcza do przypisania wyższych stawek podatkowych.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być opodatkowane według stawek właściwych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje faktyczny bądź potencjalny związek z taką działalnością, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania.

Wydatki na części produkcyjno-administracyjne, o ile są związane z rozwojem działalności produkcyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Dla uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zbycia nieruchomości, nie jest konieczne zamieszkiwanie na stałe w nabytym lokalu, jeżeli wydatki spełniają warunki określone w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f., wystarczy przeznaczenie ich na cele mieszkaniowe.

Rozstrzygnięcie Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza oddalenie skargi kasacyjnej M. M. w przedmiocie odmowy przyznania ulgi podatkowej. Wyrok wskazuje na konieczność precyzyjnego formułowania zarzutów kasacyjnych. Brak uchybień procesowych w decyzji pierwszoinstancyjnej.

Bezczynność organu administracji publicznej wobec wniosku dotyczącego rozliczenia nadgodzin, w sposób oczywisty i rażący naruszająca prawo, wymaga stwierdzenia tego faktu przez sąd administracyjny i właściwego rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej.

Uchwała zmieniająca sposób realizacji pomocy mieszkaniowej nie narusza interesu prawnego skarżącej, pozostając w zgodzie z prawem administracyjnym, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, wskazując na niewystarczające i nieprawidłowo sformułowane podstawy kasacyjne, co uniemożliwiło sądowi merytoryczną kontrolę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zastosowanie art. 152 § 1 k.p.a. obejmuje konieczność oceny prawdopodobieństwa uchylenia decyzji administracyjnej w wyniku wznowienia postępowania. W przypadku nieprzeprowadzenia tej oceny, odmowa wstrzymania wykonalności jest niezasadna.

Uprawdopodobnienie niewspółmierności zaliczek w rozumieniu art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej należy do podatnika; organ podatkowy nie ma w tym trybie obowiązku prowadzenia pełnego postępowania dowodowego ani rozstrzygania kwestii właściwych dla rocznego wymiaru podatku.

W sprawie skargi kasacyjnej dotyczącej dostępu do informacji o środowisku, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zachodzą przesłanki wyłączenia części informacji z udostępnienia z uwagi na ochronę danych osobowych i tajemnicę przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 i 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Skarga kasacyjna została oddalona.