Zasada dobrego sąsiedztwa wyklucza możliwość lokalizacji jednostanowiskowej stacji kontroli pojazdów w sąsiedztwie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej i rolnej. Decyzja o odmowie wydania warunków zabudowy była prawidłowa, także przy uwzględnieniu zasad postępowania administracyjnego.

NSA uznał, że zastosowanie grzywny jako środka przymuszającego do wykonania obowiązku administracyjnego jest uzasadnione, gdy zobowiązany nie realizuje obowiązku dobrowolnie. Wybór środka egzekucyjnego należy do organu, a umorzenie grzywny jest zależne wyłącznie od pełnego wykonania nałożonego obowiązku.

Działalność wodno-kanalizacyjna realizowana po przekształceniu zakładu budżetowego przez spółkę komunalną bez zamiaru osiągania zysku nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., co wyklucza opodatkowanie jej infrastruktury jako związanej z działalnością gospodarczą.

W stanie upadłości likwidacyjnej spółki, nieruchomości nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, mimo przynależności do przedsiębiorstwa, jeśli brak zgody sędziego-komisarza na prowadzenie przedsiębiorstwa i nie są faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej po ogłoszeniu upadłości.

Ogłoszenie upadłości spółki skutkuje zmianą prawnego statusu nieruchomości, uniemożliwiając uznanie ich za związane z działalnością gospodarczą. Wobec braku faktycznego związku z działalnością gospodarczą, nieruchomości w masie upadłości nie mogą być opodatkowane stawkami najwyższymi.

Dotacje, subwencje i inne dofinansowania, które nie są przypisane konkretnym usługom i służą realizacji całego projektu, nie stanowią podstawy opodatkowania VAT, jeśli nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczeń podatnika.

Nieuznanie za stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce sytuacji, gdy zagraniczna spółka zleca usługi polskim podmiotom, niemając wpływu kontrolującego na ich zaplecze techniczne i personalne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził naruszenie przepisów dotyczących prawa do odliczenia VAT poprzez nieuprawnioną kwalifikację usługi "analizy ekonomicznej" jako fikcyjnej. Nie zastosowano zasady in dubio pro tributario, co doprowadziło do uchylenia decyzji podatkowej w zaskarżonej części. Jednakże, co do usług pośrednictwa przez U., ich fikcyjność i wadliwość dokumentacji należycie uzasadniały

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie zobowiązań P. sp. z o.o. z tytułu wpłat na PFRON była prawidłowa, a zarzuty skargi kasacyjnej były bezzasadne, co skutkowało jej oddaleniem.

Dokonując wykładni art. 22 ust. 4 ustawy o rehabilitacji i zatrudnieniu, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ogranicza on czas na korektę wpłat, odmówił prawa do korekty zobowiązań P. sp. z o.o. i oddalił skargę kasacyjną.

W przypadku naruszenia polegającego na wykonywaniu transportu bez wymaganego zezwolenia, brak doręczenia licencji przed kontrolą nie uzasadnia zastosowania art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a., a decyzja o nałożeniu kary pieniężnej jest zgodna z przepisami u.t.d.

Skarga kasacyjna jest niezasadna, gdyż nie wykazano istotnego wpływu naruszeń proceduralnych na wynik sprawy; nie ma podstaw do zastosowania art. 189f k.p.a. w przypadku deliktu jednoczynowego. Prawidłowe ustalenia faktyczne i zgodność z prawem uzasadniają nałożoną karę pieniężną.

Skarga kasacyjna M.K. dotycząca kary za brak opłaty elektronicznej za przejazd została oddalona z uwagi na brak dowodzenia istotnych naruszeń prawa materialnego lub procesu, które mogłyby wpłynąć na wynik postępowania.

Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym, wynikający z ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń, pozostaje wykonalny pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego odraczającego utratę jego mocy, a roszczenia związane z jego wymagalnością mogą być dochodzone w trybie postępowania egzekucyjnego.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte po 5 października 2018 r., któremu do 1 stycznia 2019 r. nie doręczono skutecznie wypowiedzeń opłat wszystkim użytkownikom, podlega umorzeniu zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej.

Postępowanie dotyczące aktualizacji opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, niezakończone przed 1 stycznia 2019 r., należy umorzyć jako bezprzedmiotowe, z uwagi na przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Umowy zawarte przez E.B. z G.P. należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co uzasadnia objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit.e ustawy o świadczeniach zdrowotnych. Skarga kasacyjna oddalona.

W skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia prawa procesowego i materialnego nie były uzasadnione. Skarga kasacyjna S.S. na decyzję o skreśleniu z listy studentów była niezasadna, a decyzja o skreśleniu zgodna z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Pieniądze wydane na zakup nieruchomości mogą zostać uznane jako wydatki na cele mieszkaniowe podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego, nawet jeśli częściowo poniesione są po sprzedaży nieruchomości. Organy podatkowe powinny umożliwić przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego na wniosek podatnika.

Ocena dostateczna w opinii służbowej może stanowić podstawę do zwolnienia żołnierza zawodowego, a sądy administracyjne kontrolują jedynie legalność procedury jej wydania, nie ich merytoryczną zasadność i wartościowanie.

Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop przed dniem 6 listopada 2018 r. powinna być ustalana z wyłączeniem niekonstytucyjnego współczynnika 1/30 i zgodnie z orzeczeniem TK, uznając równocześnie zastosowanie brzmienia nadanego art. 115a ustawy o Policji od 1 października 2020 r. przynajmniej jako postulat interpretacyjny.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeśli brak aktywności zawodowej wynika bezpośrednio z konieczności opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny; brak pełnego badania stanu faktycznego uzasadnia uchylenie decyzji odmawiającej świadczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż w przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego zdecyduje bezwzględna konieczność rezygnacji z jednego z nich; brak takiej decyzji uniemożliwia przyznanie równoczesnych świadczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo ocenił legalność decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego, bez uchybienia przepisom proceduralnym, a podniesione zarzuty nie uzasadniały jej uchylenia.