Skarga kasacyjna, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procedury w zakresie zwrotu dofinansowania unijnego, nie ma usprawiedliwionych podstaw. Naczelny Sąd Administracyjny oddala ją, uznając za zgodne z prawem decyzje o zwrocie przyznanych środków.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylający decyzję o unieważnieniu patentu, uznając brak podstaw prawnych do stwierdzenia braku przemysłowej stosowalności wynalazku i niedostateczną analizę przez Urząd zastrzeżeń patentowych.
Umowy zawarte jako "umowy o dzieło" na montaż elementów złączy meblowych stanowią w istocie umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniu, co implikuje obowiązek ubezpieczeniowy w zakresie zdrowotnym dla wykonawców.
Umowy o montaż elementów złączy meblowych zawarte przez płatnika składek nie posiadały cech indywidualnego dzieła, lecz były umowami o świadczenie usług, co skutkowało obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zainteresowanego.
NSA odrzucił skargę kasacyjną na decyzję odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego, potwierdzając zgodność działań organów z miejscowym planem oraz prawidłowość zastosowanej metodologii oceny projektowej.
NSA uznał, że przewóz zestawem pojazdów nienormatywnych 12 kratownic o długości przekraczającej normatyw dla transportu standardowego spełnia wymogi ładunku niepodzielnego, co czyni nałożenie kary za nieprzestrzeganie wymagań pojazdu normatywnego niezasadne.
Nielegalny pobyt cudzoziemca w dniu składania wniosku o pobyt czasowy, brak decyzji o przedłużeniu terminu na podstawie art. 15z ustawy covid, usprawiedliwiają odmowę uznania decyzji o zezwoleniu za nieważną.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak decyzji Straży Granicznej zezwalającej na wjazd nie pozwalał cudzoziemce na uznanie jej pobytu za legalny, co skutkowało zgodnością z prawem decyzji odmawiającej stwierdzenia jej nieważności.
Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalające skargę kasacyjną uzasadnione było poprawnym stosowaniem przepisów k.p.a. odnośnie do wznowienia postępowania. Brak winy uczestnika postępowania z powodu nieudzielenia pełnego zawiadomienia przez organ nie powinno obciążać jego praw procesowych. Zastosowanie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. było uprawnione.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ administracyjny zobowiązany jest do zbadania prawidłowości operatu szacunkowego w przypadku niezgodności z przedłożonym kontroperatem, co czyni postępowanie organu uchybiającym zasadom rzetelności dowodowej.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie naruszył przepisów prawa materialnego ani procesowego, oddalając skargę na uchylenie decyzji o przyznaniu płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, a skarga kasacyjna jest niezasadna.
Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".
Umowa zawarta pomiędzy stronami nie posiadała cech umowy o dzieło, a jej charakter kwalifikowany jest jako umowa o świadczenie usług, skutkująca obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego w myśl przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Uchwała dotycząca strefy płatnego parkowania stwierdzająca nieważność uchwały, z uwagi na niespójność między tekstem a mapą załącznika, istotnie narusza zasady prawidłowej legislacji, co uzasadniało jej unieważnienie w części. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Miasta Otwock jako niezasadną.
Postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej powinno być umorzone, gdy wszczęto je po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 13n u.d.p.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji przy rzece Dunajec była zasadna, zważywszy na negatywną opinię PGW Wody Polskie i związane z tym zagrożenia środowiskowe oraz hydrologiczne. Odmowa jest zgodna z prawem, gdyż decyzja środowiskowa musi uwzględniać wszystkie uwarunkowane przez prawo aspekty ochrony przyrody.
Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, obejmująca przygotowanie i prowadzenie wykładów, jest kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, co podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Umowa zawarta pomiędzy skarżącym a uczestnikiem postępowania kwalifikowana jest jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, będąca podstawą do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Dopuszcza się uznanie robót polegających na wykonaniu mijanek na drodze leśnej za przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, niewymagającą uzyskania pozwolenia na budowę, gdy nie następuje przekroczenie granic pasa drogowego określonego w przepisach.
Podstawą oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny było stwierdzenie, że nie wykazano braku obowiązku uiszczania opłat abonamentowych, a WSA prawidłowo ocenił, że dowód wyrejestrowania odbiornika spoczywa na abonencie, zgodnie z regulacjami prawa.
Skarga kasacyjna oparta na naruszeniu przepisów postępowania, bez wykazania istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy, podlega oddaleniu (art. 184 p.p.s.a.). NSA uznaje prawidłowość rozstrzygnięć dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej dokonanych przez organy i sądy pierwszej instancji.
Umowy zawierające elementy świadczenia usług, które nie wytwarzają samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, podlegają przepisom o zleceniu, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru ani skutków prawnych w zakresie ubezpieczeń.
Umowy zawarte przez stronę z uwzględnieniem ich rzeczywistego przedmiotu i sposobu wykonywania stanowią umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Brak podstaw do odmowy wpisu grobu do ewidencji grobów weteranów na podstawie nieustawowych przesłanek negatywnych. Organy zobowiązane są do wpisów w oparciu o wytyczne ustawowe dotyczące zasług weteranów.