Skarga kasacyjna jest niezasadna, a zaskarżone wyroki są zgodne z wcześniejszymi ocenami prawnymi. Tytuł wykonawczy, mimo braku precyzyjnego określenia przerw w naliczaniu odsetek, jest ważny. Przedawnienie zobowiązań było już rozstrzygnięte.
Odpowiedzialność administracyjna za usunięcie drzew bez zezwolenia jest solidarna w przypadku współwłaścicieli nieruchomości, którzy w momencie deliktu mieli tytuł prawny do zarządzania nieruchomością wspólną.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wprowadza ograniczenia dotyczące lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, nie narusza przepisów prawa, pod warunkiem że wyznaczenia tych ograniczeń są precyzyjne i nie uniemożliwiają realizacji głównych inwestycji tego typu.
Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej warunków zabudowy, gdyż skarga, jako niezasadna, nie wykazała naruszeń zasad postępowania administracyjnego ani wpływu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na wydaną decyzję.
Uwzględnienie zarzutów kasacyjnych dotyczących błędów w obliczeniach kary przez organy administracji nie wpływa na zasadność decyzji o wymiarze kary, gdyż ostateczna jej wysokość pozostaje niezmienna względem ustawowych limitów.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w przypadku naruszenia przepisów transportowych, które nie spełniają przesłanek jednoczesnego naruszenia załączników 3 i 4 ustawy, zasadne jest nałożenie kar za każde naruszenie odrębnie, zgodnie z właściwymi regulacjami.
Przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy ponosi obiektywną odpowiedzialność za brak aktualnych badań technicznych pojazdów, niezależnie od pandemii COVID-19, a obowiązek znajomości stanu prawnego spoczywa na przedsiębiorcy.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie kary pieniężnej na zarządzającego transportem było zasadne, w związku z niewywiązaniem się z wymogów ustawy o transporcie drogowym; nie stwierdzono podstaw do uznania nadzwyczajnych okoliczności wyłączających odpowiedzialność.
Zmiana kodu PKD nie wyklucza automatycznie prawa do zwolnienia z opłacania składek, a organ administracji jest zobligowany do rzetelnego wyjaśnienia faktycznego stanu przeważających przychodów w kontekście przyznawania wsparcia z COVID-19.
NSA utrzymał w mocy wyrok WSA, podkreślając, iż umorzenie składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter wyjątkowy i uznaniowy. ZUS poprawnie zastosował przepisy materialne, odmawiając umorzenia wobec braku wykazania przez skarżącego okoliczności uzasadniających takie umorzenie.
W sprawie dotyczącej kary pieniężnej za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków, Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie naruszył zakazu reformationis in peius i skutecznie utrzymał w mocy decyzję o nałożeniu kary, zgodnie z art. 139 k.p.a., bez naruszenia procedur.
NSA uchylił wyrok WSA i decyzje organów administracyjnych, z powodu niewystarczającego uzasadnienia wysokości kosztów biegłego, pomimo zasadności przypisania skarżącemu odpowiedzialności kosztowej za zmiany stosunków wodnych.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieuzupełnienie w terminie braków formalnych wezwania do organu administracyjnego skutkuje pozostawieniem odwołania bez rozpoznania. Błędne oznaczenie wezwania nie wpływa na jego skuteczność procesową, jeśli określone jest istota wezwania i rygor jego niewypełnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania niespełniającego wymogów formalnych, uzasadniając to brakiem istotnych uchybień proceduralnych mających wpływ na wynik sprawy, w myśl przepisów art. 169 § 4 oraz art. 235 O.p.
Dla potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej niezbędne jest wykazanie prowadzenia zagrożonej odpowiedzialnością karną działalności w ramach zorganizowanych struktur. Brak dowodów na takie działanie skutkuje odmową nadania statusu.
Wydanie decyzji o warunkach zabudowy maksymalizujące niektóre parametry nie stanowi rażącego naruszenia prawa, o ile analiza urbanistyczna wspiera prawidłowość warunków zabudowy i nie jest oczywiście sprzeczna z decyzją. Brak szczegółowego uzasadnienia nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji.
Nie można stwierdzić nieważności decyzji administracyjnej w przypadku wątpliwości interpretacyjnych dotyczących nieprecyzyjnych przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; rażące naruszenie prawa wymaga jednoznacznej treści przepisu i braku sporów interpretacyjnych.
Anulowanie wyboru najkorzystniejszej oferty obliguje beneficjenta do ponownego przeprowadzenia postępowania ofertowego w ramach umowy o dofinansowanie. Brak przeprowadzenia takiego postępowania skutkuje uznaniem wydatków za niekwalifikowalne i nałożeniem korekty finansowej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zawieszenie działalności zakładu na podstawie podejrzenia niezgodności jest zgodne z prawem unijnym. Nie doszło do rażącego naruszenia przepisów, a zastosowany środek ochrony był proporcjonalny do potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego.
Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat, na które rozłożono zaległość podatkową, prowadzi - z mocy prawa - do wygaśnięcia decyzji o ich rozłożeniu, a organy mają prawo wszcząć postępowanie egzekucyjne bez konieczności dalszej weryfikacji stanu faktycznego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że we wcześniejszych rozstrzygnięciach prawomocnych dokładnie wyjaśniono zarzuty dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz przerw w naliczaniu odsetek, a zaskarżona skarga kasacyjna D.G. nie prowadzi do zmiany uprzednich ustaleń, będąc niezasadną.
Decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania przez SKO podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, co wyklucza możliwość skierowania sprzeciwu do sądu powszechnego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zarejestrowanie budynków jako zabytków jest zgodne z prawem, jako że są świadectwem historii mimo ich stanu technicznego i powojennych modyfikacji. Powtórne oddalenie skargi kasacyjnej stanowi potwierdzenie zasadności wcześniejszych decyzji administracyjnych.
Nałożenie grzywny w celu przymuszenia jest zasadne, gdy obowiązek wynikający z decyzji ostatecznej nie został wykonany, a postępowanie administracyjne i środki egzekucyjne były prowadzone w zgodzie z przepisami u.p.e.a.