Niemożność przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia uzależniona jest od uprawdopodobnienia braku winy strony w uchybieniu terminu. Sama nieznajomość prawa, złożoność sprawy czy oczekiwanie na pomoc prawników nie stanowią przesłanek do przywrócenia terminu (NSA, sygn. akt II OSK 1388/22).

Art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 nie dotyczy wstrzymania, rozpoczęcia ani zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Jeżeli naruszenie ochrony danych osobowych dotyczy jednego incydentu skutkującego nieuprawnionym dostępem osób trzecich, przy zachowaniu jurysdykcji niezgodnej z RODO, odpowiedzialność spoczywa na administratorze danych; organ nadzoru winien prowadzić jednolite postępowanie administracyjne eliminujące wielokrotne sankcje, z silnym naciskiem na ustalenie proporcjonalnej i odstraszającej kary administracyjnej

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż każdy incydent naruszenia ochrony danych osobowych powinien być badany w ramach jednego postępowania obejmującego wszystkie związane z nim naruszenia, co służy skuteczności i efektywności ochrony prawnej osób poszkodowanych. Administrator ponosi pełną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez podmiot spoza jurysdykcji RODO.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż w przypadku naruszenia ochrony danych osobowych skutkującego wieloma postępowaniami, konieczne jest połączenie ich w jedno, które zapewni pełną ocenę naruszenia z punktu widzenia odpowiedzialności administracyjnej i wszelkich powiązanych konsekwencji prawnych.

W sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, konieczne jest przeprowadzenie jednego postępowania obejmującego całość zdarzenia w celu wydania jednej spójnej decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 33 i art. 77 RODO. Należy połączyć wszystkie związane z tą sprawą postępowania do wspólnego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest zasadna, jeśli organ pozostawał w bezczynności na dzień jej wniesienia, nawet jeżeli później żądana informacja została udostępniona.

Brak podstaw do uchylenia postanowienia o odmowie przywrócenia terminu wniesienia zażalenia skutkuje uznaniem przez NSA, że uchybienie terminu zostało trafnie stwierdzone przez organ, gdyż decyzja ta była zgodna z obowiązującym stanem prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że spółdzielnia mieszkaniowa posiada prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane w zakresie eksploatacji i utrzymania części wspólnej budynku, bez konieczności uzyskania zgody wszystkich współwłaścicieli.

Faktura, której nie towarzyszy rzeczywiste świadczenie, stanowi tzw. pustą fakturę i nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Orzeczenie sądu lustracyjnego potwierdzające zgodność z prawdą oświadczenia lustracyjnego stanowi istotną nową okoliczność, uzasadniającą wznowienie postępowania administracyjnego celem ponownej oceny spełniania warunków z ustawy o działaczach opozycji.

Administrator danych nie ponosi pełnej odpowiedzialności za naruszenie ochrony danych osobowych, gdy działania lub zaniechania podmiotu przetwarzającego przyczyniły się do tego naruszenia. Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej musi uwzględniać stopień odpowiedzialności obu stron.

Student ubiegający się o stypendium rektora musi udokumentować osiągnięcia naukowe wyłącznie poprzez kserokopie rzeczywistej publikacji wydanej w roku akademickim objętym wnioskiem; opóźnienie w publikacji oznacza przesunięcie uznania osiągnięcia na następny okres.

Prezes UODO nie powinien prowadzić rozproszonych postępowań dotyczących tej samej materii naruszenia danych osobowych, lecz jedno obejmujące całość zdarzeń, co zapewni skoncentrowaną ocenę naruszeń i nakładanie skutecznych kar administracyjnych.

Przepis art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p. nie może stanowić podstawy samoistnej recharakteryzacji transakcji przez organy podatkowe, a wszelkie kwestionowanie czynności prawnych musi mieć wyraźną podstawę w prawie podatkowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że art. 11 u.p.d.o.p. nie uprawnia organu podatkowego do dokonania recharakteryzacji zawartej umowy licencyjnej na usługę administrowania bez jednoznacznej podstawy prawnej, co czyni takie działanie prawnie bezskutecznym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że usługa kompleksowa, która obejmuje różnorodne czynności związane z utrzymaniem zieleni gminnej i porządku, powinna być opodatkowana stawką VAT według zasad właściwych dla usługi dominującej, co w praktyce często oznacza zastosowanie stawki podstawowej.

Kopanie waluty wirtualnej stanowi jej wytworzenie, a nie nabycie, co wyklucza możliwość zaliczenia wydatków na sprzęt oraz energię elektryczną jako kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania ulgi podatkowej przewidzianej w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. decydujące znaczenie ma rzeczywiste, a nie jedynie formalne, wykorzystanie nieruchomości na potrzeby nieodpłatnej działalności statutowej prowadzonej przez organizację pożytku publicznego.

W postępowaniu podatkowym organ odwoławczy może umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe, gdy stwierdzone zostanie uchybienie proceduralne, które niweczy poprzednie czynności. Brak wystarczającego uzasadnienia skargi kasacyjnej wyklucza jej uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o nieważności § 24 ust. 3 uchwały miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gdyż szczegółowe regulacje dotyczące reklam i ogrodzeń należą obecnie do kompetencji uchwał krajobrazowych, zgodnie z ustawą krajobrazową.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje na konieczność ograniczenia się do zarzutów skargi wniesionej na interpretację podatkową, z akcentem na prawidłowość użycia proporcji powierzchniowej zgodnej z zasadami VAT.

Nieruchomości organizacji pożytku publicznego podlegają zwolnieniom podatkowym, jeżeli są faktycznie i wyłącznie wykorzystywane do działalności statutowej. Wynajem nieruchomości podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą eliminuje możliwość zastosowania takiej ulgi.

Dla zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości przez organizacje pożytku publicznego konieczne jest faktyczne i rzeczywiste wykorzystanie nieruchomości na działalność nieodpłatną statutową; udostępnienie nieruchomości innym podmiotom na działalność gospodarczą wyklucza możliwość skorzystania z ulg przewidzianych w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l.