Krajowy organ podatkowy nie może powoływać się na dwuletni termin z art. 89a ust. 2 pkt 5 u.p.t.u., jeśli bariera w skorzystaniu z ulgi na złe długi wynika z krajowych przepisów niezgodnych z dyrektywą 112. Sąd ma obowiązek pominąć takie ograniczenia prawa krajowego, by umożliwić realizację praw wynikających z dyrektywy.

Orzeczenie dyscyplinarne Służby Ochrony Państwa, dotyczące pouczenia o prawie do wniesienia odwołania, musi być zgodne z ustawą o Służbie Ochrony Państwa; niewystarczające pouczenie stanowi naruszenie procesu wymiaru sprawiedliwości.

NSA oddalił skargę kasacyjną potwierdzając zasadność odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla inwestycji z uwagi na zgodność z zasadą przezorności oraz ochronę siedlisk na obszarze Natura 2000.

Dobrowolna wpłata zaległości z tytułu niezapłaconych zaliczek na podatek po zakończeniu roku podatkowego uzasadnia stosowanie obniżonej stawki odsetek za zwłokę, zgodnie z art. 56a § 1 O.p., nawet bez prawnie skutecznej korekty deklaracji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając obowiązek posiadacza odpadów do ich usunięcia z miejsca nieprzeznaczonego do składowania, utrzymując w mocy decyzję organu odwoławczego. Posiadacz odpadów nie obalił domniemania posiadania wynikającego z prawa o odpadach.

Zmiana pozwolenia zintegrowanego na prowadzenie instalacji znacząco zmieniającej warunki środowiskowe wymaga uprzedniego uzyskania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (NSA II FSK/8/09).

Postępowanie w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej nie jest przedłużeniem postępowania podatkowego, a skarga kasacyjna nie może służyć naprawie błędów dowodowych z postępowania rozpoznawczego.

W sprawie o odmowę wznowienia postępowania administracyjnego dotyczącego zwolnienia ze służby, samo uniewinnienie w postępowaniu karnym oraz późniejsze zaskarżenie decyzji nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ze względu na nowe okoliczności.

Propozycja przywrócenia do służby w Służbie Celno-Skarbowej nie jest decyzją administracyjną i nie może być zmieniana w trybie art. 155 k.p.a., co uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania.

W okolicznościach faktycznych wynikających ze stanu faktycznego sprawy, nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów oznaczonych zgłoszonym znakiem towarowym AMERICAN EAGLE względem znaków GOLDEN AMERICAN.

Brak przeszkód przedmiotowych do wszczęcia postępowania administracyjnego w trybie nadzwyczajnym art. 154 § 1 k.p.a. obliguje organ do wszczęcia postępowania celem merytorycznego rozpoznania wniosku o uchylenie decyzji ostatecznej.

W przypadku kiedy sąd ma istotne wątpliwości dotyczące przeprowadzonego postępowania dowodowego, ma prawo dopuścić dowody na etapie sądowym, a ich odmowa może stanowić naruszenie przepisów postępowania uzasadniające uchylenie wyroku.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że przyznanie świadczeń na ochronę miejsc pracy musi uwzględniać odpowiednie przepisy unijne, a odmowa wsparcia dla przedsiębiorstw w trudnej sytuacji finansowej jest zgodna z prawem.

Umowa polegająca na sporządzeniu pisemnej oceny technicznej konkretnego pojazdu stanowi umowę o dzieło i nie powoduje powstania obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego. Brak staranności w działaniu nie pociąga za sobą rezultatów właściwych dla umowy o świadczenie usług.

Podwójna karalność administracyjna jest wyłączona tylko w przypadku tożsamych znamion deliktów w załącznikach nr 3 i 4 u.t.d.; brak tego wyłączenia przy odmiennych znamionach deliktów uzasadnia nałożenie odrębnych kar.

NSA uznał, że dopuszczenie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji uprzednio kontrolowanej przez sądy administracyjne, która nie wykazała wad kwalifikowanych, jest niedopuszczalne. Prawomocność wyroków sądów administracyjnych zamyka możliwość wydania odmiennego wyroku w tej samej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że przewóz okazjonalny musi spełniać określone wymagania konstrukcyjne i dokumentacyjne, a brak spełnienia tych wymogów uzasadnia nałożenie kary pieniężnej. Skarga kasacyjna R.B. zostaje oddalona.

Nieuzyskanie wymaganej licencji na przewóz okazjonalny i niespełnienie przewidzianych prawem wymogów formalnych, skutkuje zgodnym z prawem nałożeniem kary pieniężnej na przedsiębiorcę świadczącego usługi transportowe za pomocą aplikacji mobilnej.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r., cofnięcie koncesji w zakresie obrotu materiałami niekontrolowanymi jest obowiązkowe w przypadku wystąpienia zagrożenia porządku publicznego, oceny takiej należy dokonywać według przepisów obowiązujących w dniu wszczęcia postępowania.

Zlecenie przewozu okazjonalnego pojazdem osobowym, nieprzystosowanym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 osób, bez wymaganej licencji, skutkuje nałożeniem kary pieniężnej zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

W przypadku sprzeczności przepisów krajowych z dyrektywą 112 TSUE, sąd krajowy zobowiązany jest do pominięcia warunku przewidzianego w art. 89a ust. 2 pkt 5 u.p.t.u., dotyczącym dwuletniego terminu na korektę podatku należnego, by umożliwić realizację prawa do ulgi na złe długi.

Sama okoliczność, że kontrahenci transakcji pozostają w związku małżeńskim, nie może stanowić podstawy do kwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego; decydujące znaczenie ma to, czy świadczenie dokumentowane fakturą rzeczywiście zostało wykonane.

Okoliczność pozostawania w związku małżeńskim przez strony transakcji nie stanowi samoistnej podstawy do kwestionowania prawa do odliczenia VAT; decydujące znaczenie ma rzeczywiste wykonanie świadczenia dokumentowanego fakturą.

W przypadku rozdziału środków z opłat abonamentowych na rzecz jednostek publicznej radiofonii i telewizji, terminy i wysokości wypłat muszą być określone przez KRRiT, a nie przez Przewodniczącego, co warunkuje możliwość przypisania mu bezczynności.