Zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 u.p.a. podlega wyłącznie energia elektryczna bezpośrednio wykorzystywana w procesach elektrolitycznych, nie obejmuje obróbki wstępnej, lakierowania i suszenia jako odrębnych etapów.

Gmina, realizując przebudowę targowiska, świadczy odpłatnie usługi związane z pobieraniem opłat rezerwacyjnych, co czyni ją podatnikiem VAT i uprawnia do pełnego odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych.

Zobowiązanie podatkowe członka zarządu spółki za zaległości podatkowe w VAT z tytułu niezgłoszenia wniosku o upadłość w ustawowym terminie jest zgodne z prawem. Prawidłowe doręczenie decyzji za pośrednictwem ePUAP wyklucza zarzut jej nieważności.

W przypadku rażącej bezczynności organu administracyjnego, sąd administracyjny może zasądzić na rzecz skarżącego odpowiednią rekompensatę finansową, nawet jeśli organ podnosi trudności organizacyjne jako usprawiedliwienie swego zaniechania.

Naczelny Sąd Administracyjny słusznie oddalił skargę kasacyjną Prezydium NRA, potwierdzając, że bezczynność organu, trwająca bez uzasadnienia przez ponad cztery lata, stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia przyznanie odszkodowania skarżącej.

NSA potwierdził zasadność unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy "PRIME VISIO POLSKA", uznając, że ze względu na podobieństwo do wcześniejszego znaku "prime by moonlight", istnieje realne ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów, spełniając przesłanki z art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p.

Dla przyznania świadczenia rentowego w drodze wyjątku wymagane jest spełnienie wszystkich przesłanek z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, w tym wykazanie braku niezbędnych środków utrzymania. Dochód przewyższający najniższą emeryturę wyklucza uznanie, że wnioskodawca nie posiada niezbędnych środków utrzymania, co uniemożliwia przyznanie świadczenia specjalnego.

Nielegalne międzynarodowe przemieszczenie używanych części samochodowych, załadowanych w sposób nasypowy i niechroniony przed uszkodzeniami, stanowi przesłankę ich klasyfikacji jako odpady. Organ administracyjny ma prawo nakazać ich zagospodarowanie zgodnie z przyjętymi normami prawnymi.

treści art. 96n§ 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.) i art. 94zd ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 615 ze zm.) wynika prawo organu egzekucyjnego do wydania postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia tymczasowego zajęcia ruchomości po otrzymaniu

Części samochodowe przewożone w sposób wskazujący na pozbycie się ich przez właściciela mogą być uznane za odpady podlegające przepisom o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, z uwzględnieniem stanu technicznego i sposobu transportu, co obliguje do ich zagospodarowania według prawa unijnego.

Skarga kasacyjna od oddalenia skargi na czynność egzekucyjną nie była zasadna, gdyż czynności egzekucyjne przeprowadzone przez organ były zgodne z przepisami prawa, a kwestie niedopuszczalności egzekucji oraz przedawnienia zobowiązania nie mogą być badane w tym trybie postępowania.

Przychód z dzierżawy znaków towarowych, przeniesionych do majątku prywatnego i klasyfikowany jako przychód z najmu, może być opodatkowany ryczałtem, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. NSA potwierdza możliwość opodatkowania takich przychodów zgodnie z przepisami o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z wyrokiem NSA, ochrona złóż kopalin zgodnie z art. 125 P.o.ś. wymaga pełnego uwzględnienia ich znaczenia na tle planów zabudowy terenu, nawet jeśli inwestycja jest celu publicznego. Przepisy te mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co skutkuje bezwarunkową ochroną złóż przed każdą trwałą zabudową.

Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, zgodna z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie wymaga szczegółowego badania uciążliwości dla sąsiadów na etapie wydania tej decyzji; kwestie te rozpatrywane są na etapie pozwolenia na budowę.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną, uznał za prawidłowe rozstrzygnięcie sądu I instancji, wskazując jednocześnie na potrzebę bardziej szczegółowej analizy kryterium "Utworzenie nowych specjalistycznych miejsc pracy" przy ponownym rozpatrywaniu wniosku przez organ administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w stanie prawnym obowiązującym w dacie dokonania zgłoszenia celnego istniało prawo do dokonania korekty deklaracji podatkowej w oparciu o art. 81 Ordynacji podatkowej, nie wykluczone przez ówczesną treść art. 33a ustawy VAT.

Przyznanie wsparcia finansowego na ochronę miejsc pracy wymaga spełnienia zarówno krajowych, jak i unijnych wymogów prawnych. Przepisy określają warunki wyłączające możliwość otrzymania pomocy, w tym kondycję finansową przedsiębiorstwa ubiegającego się o świadczenie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pięcioletni termin określony w art. 146 § 1 k.p.a. jest przesłanką bezwzględną, uniemożliwiającą uchylenie decyzji mimo jej wadliwości, chroniąc zasadę trwałości decyzji administracyjnych, a tym samym oddalił skargę kasacyjną na podstawie art. 184 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że błędna wykładnia prawa przez organ odwoławczy, w tym niewłaściwa kwalifikacja terenu inwestycyjnego jako lasu bez pełnej analizy funkcjonalnej, uzasadnia utrzymanie w mocy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylającego zaskarżone postanowienie.

Podatnik nie może odliczyć podatku naliczonego z faktur dotyczących pozornych transakcji handlowych, które stanowią element oszustwa podatkowego. Brak należytej staranności prowadzi do utraty prawa stosowania preferencyjnej stawki VAT w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Zawieszenie postępowania w trybie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. jest uzasadnione, gdy istnieje zagadnienie wstępne toczące się przed sądem, którego wynik ma wpływ na przedmiot postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nieodpowiedni stan techniczny obiektów budowlanych zabytkowych, powodujący zagrożenie bezpieczeństwa, uzasadnia nakaz usunięcia nieprawidłowości w stanie technicznym, nawet jeżeli wymaga to interwencji zgodnej z zasadami ochrony zabytków.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że magazynowanie odpadów z naruszeniem warunków zezwolenia jest podstawą do nałożenia kary administracyjnej. Industrialna odpowiedzialność za nieprzestrzeganie warunków wynikających z decyzji administracyjnej jest obiektywna i nie podlega subiektywnej interpretacji przedsiębiorcy w ramach załącznika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż przy wymierzaniu kary pieniężnej za przetwarzanie odpadów bez zezwolenia organy administracyjne postąpiły słusznie, stosując przepisy w brzmieniu obowiązującym przed 5 września 2018 r. jako względniejsze dla strony. Spełniono przesłanki ustawy o odpadach, art. 189c K.p.a.