W przypadku wniosku studenta o wznowienie studiów po upływie 2 lat od skreślenia z listy, należy kierować się trybem wznowienia studiów, a nie reaktywacji, co powinno być uwzględnione przez organy uczelni przy rozpatrywaniu takich wniosków.

Odprawa przysługuje policjantowi jedynie w przypadku, gdy po zwolnieniu ze służby nie podejmuje innej służby, w której istnieje prawo do odprawy, przy czym owo prawo nie musi być identyczne, a jedynie spełniać charakter świadczeniowy.

Protokół z przesłuchania świadka w postępowaniu dyscyplinarnym nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, zatem organ nie pozostaje w bezczynności w razie odmowy jego udostępnienia.

Sprawozdanie z czynności wyjaśniających prowadzonego przez Komendanta Miejskiego Policji nie stanowi informacji publicznej, a zatem nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Skarga kasacyjna jest niezasadna w przypadku, gdy nie udowodniono naruszenia prawa materialnego dotyczącego przywrócenia terminów proceduralnych w okresie nieobowiązywania stanu epidemii, co skutkuje jej oddaleniem.

Przekazanie notatki służbowej do Prokuratury Rejonowej wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej na rzecz Kodeksu postępowania karnego, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność organu.

Opłata za udostępnienie informacji publicznej może być nałożona wyłącznie w przypadku rzeczywistych, dodatkowych kosztów przekraczających standardowe funkcjonowanie organu, a brak właściwego uzasadnienia takich opłat skutkuje stwierdzeniem bezskuteczności czynności.

Korespondencja dotycząca indywidualnych spraw pracowniczych w instytucji kultury nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeśli nie dotyczy realizacji zadań publicznych ani gospodarowania mieniem publicznym.

Dostawca wody, będący spółką komunalną, zobowiązany do ujawnienia metodologii ustalania cen za usługi w trybie dostępu do informacji publicznej, pod warunkiem braku wykazania przez niego zasadności zastrzeżenia ochrony informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa.

Dokumenty dotyczące rozwiązania umowy o pracę pomiędzy podmiotem publicznym a pracownikiem nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnieniu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Niewykonanie przez organ administracyjny prawomocnego wyroku sądowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej potwierdza bezczynność adminstracyjną, uzasadniającą subsumpcję skargi i wymierzenie grzywny, nawet przy zarzucie nieprecyzyjności żądania.

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. naruszył art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez własnoręczne podpisanie decyzji odmownej ws. udostępnienia informacji publicznej przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, co kwalifikowało decyzję do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że organ administracyjny nie pozostawał w bezczynności przy udzielaniu informacji o datach ostateczności decyzji administracyjnych, gdy daty te zgodnie z K.p.a. były tożsame z datami ich wydania.

Decyzje administracyjne muszą zawierać wystarczające uzasadnienie, rozpatrujące wszystkie materialne dowody i uwzględniające twierdzenia stron, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 80 k.p.a.), przy czym niedopełnienie tych obowiązków skutkuje uchyleniem decyzji.

W sytuacji, gdy decyzji o realizacji inwestycji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, organ administracyjny zobowiązany jest do ustalenia wysokości odszkodowania w terminie 60 dni. Przedłużenie tego terminu wymaga wykazania obiektywnych i niezależnych od organu okoliczności utrudniających jego dotrzymanie.

Pomoc na rzecz ochrony miejsc pracy przyznawana ze środków Funduszu Gwarancyjnych Świadczeń Pracowniczych musi uwzględniać przepisy unijne, w tym brak możliwości przyznania pomocy przedsiębiorstwu w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji Europejskiej.

Postępowanie przed WSA było nieważne z powodu nieprawidłowego umocowania pełnomocnika ZUS, co skutkowało jego uchyleniem i przekazaniem do ponownego rozpoznania.

NSA potwierdza zgodność krajowych wymogów przyznawania pomocy z unijnymi regulacjami o warunkach pomocy publicznej dla przedsiębiorstw. Spółka, będąc w trudnej sytuacji finansowej, nie spełnia wymogów dofinansowania zgodnie z treścią regulacji krajowych i unijnych.

Termin na wniesienie sprzeciwu w procedurze zgłoszenia robót budowlanych ulega przerwaniu z dniem nadania postanowienia o uzupełnieniu zgłoszenia w placówce pocztowej przed upływem ustawowego terminu, a nie z dniem doręczenia postanowienia stronie.

Decyzja wydana na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n. nie może funkcjonować po uchyleniu decyzji ograniczającej z art. 124 ust. 1 u.g.n., co skutkuje koniecznością jej uchylenia. Zaskarżona decyzja była nieważna z uwagi na wyeliminowanie decyzji ograniczającej.

NSA oddalił skargę kasacyjną tureckiej spółki G. A.S., uznając brak jej winy w uchybieniu terminu za nieuzasadniony oraz brak przeszkód nie do przezwyciężenia, które mogłyby usprawiedliwiać przywrócenie terminu na złożenie wniosku.

Nieznajomość języka polskiego nie uzasadnia przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym, gdy profesjonalny podmiot miał możliwość zapewnienia tłumaczenia i właściwego prowadzenia sprawy, tym samym uprawniając do oddalenia skargi o przywrócenie terminu.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przywrócenia terminu została oddalona ze względu na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ uchybienie terminowi nie nastąpiło bez winy skarżącego.

Skarga kasacyjna dotycząca uchylenia postanowienia w sprawie wstrzymania robót budowlanych została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona, jako nieuzasadniona i oparta na przepisach ogólnych niewskazujących na konkretne naruszenia, co potwierdza zasadność decyzji o zastosowaniu przepisów przewidujących postępowanie zwykłe, a nie uproszczone.