Dochód osiągany z tytułu pełnienia funkcji attaché obrony poza granicami kraju nie jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f., gdyż ataszat obrony nie jest jednostką wojskową w rozumieniu tego przepisu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak wykazania przez podatnika powiązania nabytych usług z czynnościami opodatkowanymi skutkuje odmową prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż dla odmowy prawa do odliczenia podatku VAT niezbędne jest rzetelne zgromadzenie i wszechstronna ocena materiału dowodowego, obejmująca należyte rozpatrzenie okoliczności wskazujących na dobrą wiarę podatnika, co do legalności dokonanych transakcji.

Wpisy w księgach wieczystych nie są wystarczającym dowodem ustanowienia prawa zarządu potrzebnego do stwierdzenia użytkowania wieczystego nieruchomości przez Polskie Koleje Państwowe S.A. Zasada równej mocy środków dowodowych nie pozwala na domniemane istnienie zarządu bez odpowiednich dokumentów.

Dla przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, konieczne jest ustalenie realnej konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, wykluczającej możliwość podjęcia zatrudnienia, niezależnie od posiadania rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji.

Skarga kasacyjna została oddalona jako nieuzasadniona, gdyż skarżąca nie wykazała naruszenia przepisów prawa przez WSA czy organ. Sporny wzór przemysłowy spełniał przesłanki nowości w chwili zgłoszenia i brak było podstaw prawnych do unieważnienia prawa z jego rejestracji.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie eliminuje konsekwencji wyroku TK z 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał wyrok WSA, uznając za niedopuszczalne stosowanie niekonstytucyjnego przelicznika 1/30 dla ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stoi na przeszkodzie stosowaniu regulacji ekwiwalentu za niewykorzystany urlop zgodnie z wyrokiem TK z 2018 r., przesądzając o niekonstytucyjności zastosowań regulacji uznanych za nieadekwatne.

Wydanie decyzji wywłaszczeniowej na podstawie zezwolenia zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nie stanowi rażącego naruszenia prawa, a brak pełnej weryfikacji spadkobierców nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

Zaskarżanie decyzji ustalającej odszkodowanie za nieruchomość wywłaszczoną według treści postanowień sądowych dotyczących zasiedzenia jest niezasadne, jeżeli postanowienia te wykazują, że stan prawny nieruchomości był objęty zasiedzeniem przed wydaniem decyzji wywłaszczeniowej.

Pojedyncze zabezpieczenie przewożonych towarów niebezpiecznych poprzez mocowanie pasami spinającymi na zasadzie "sznurowadła" bez solidnego unieruchomienia ich w pojeździe stanowi niewystarczający środek zapobiegający przemieszczaniu się ładunku w rozumieniu umowy ADR i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Informacja o wysokości opłaty za korzystanie z usług wodnych, wydana na podstawie Prawa wodnego, nie jest decyzją administracyjną. Zobowiązanie z tytułu opłaty zmiennej powstaje w drodze konstytutywnej decyzji wydanej przez organ administracyjny.

Informacja roczna z art. 272 ust. 17 Prawa wodnego nie ma charakteru decyzji administracyjnej; dopiero decyzja określająca wysokość opłaty zmiennej tworzy zobowiązanie podatkowe, działająca konstytutywnie. Opłaty za usługi wodne uwzględniają różne cele poboru wód.

Informacja o wysokości opłaty zmiennej za usługi wodne, wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego, ma charakter czynności materialno-technicznej i nie jest źródłem zobowiązania podatkowego, którego ustalenie wymaga decyzji organu zgodnie z art. 272 ust. 19 lub art. 273 ust. 6 Prawa wodnego.

Wykładnia art. 39 ust. 3 pkt 1 Prawa oświatowego nakłada na gminę obowiązek zapewnienia transportu lub zwrotu kosztów w przypadku, gdy droga do szkoły obwodowej przekracza określoną odległość, niezależnie od tego, czy dziecko do tej szkoły faktycznie uczęszcza.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłową kwalifikację budynku mieszkalnego jako zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej, co skutkuje opodatkowaniem nieruchomości najwyższą stawką zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

NSA oddalił skargę kasacyjną M.R., uznając, że odmowa wszczęcia postępowania przez ZUS, oparta na art. 61a § 1 k.p.a., była zasadna z uwagi na brak prawomocności decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłowe działanie organu administracyjnego ustalające wysokość dotacji oświatowej dla niepublicznych szkół, które nie realizują obowiązku szkolnego. Sąd nie dopatrzył się naruszenia przepisów proceduralnych czy materialnych prawa oraz konstytucyjnych zasad dostępu do edukacji.

Obowiązek uiszczania opłat abonamentowych trwa aż do formalnego wyrejestrowania odbiornika RTV. Brak dowodu na wyrejestrowanie potwierdza zasadność egzekucji zaległości.

Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za naruszenia prawa związane z manipulacją tachografu, które skutkują nieprawidłowym rejestrowaniem czasu pracy kierowcy oraz naruszeniem warunków przewozu drogowego; nałożone kary są zgodne z przepisami ustawy o transporcie drogowym.

Przyjęcie zasady centralizacji rozliczeń podatkowych Gminy z jednostkami organizacyjnymi determinuje prawo do odliczenia podatku VAT. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając niewykonanie przez Gminę centralizacji jako przeszkodę w uzyskaniu odliczeń.

Dofinansowanie projektów badawczo-rozwojowych nie stanowi podstawy opodatkowania VAT, jeśli nie jest częścią wynagrodzenia za dostawy towarów lub usługi, nie wpływając na cenotwórczość zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Informacja wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego nie jest decyzją administracyjną, nie kreuje zobowiązania; decyzja o opłacie zmiennej ma charakter konstytutywny, ustalając wysokość opłaty, a różnicowanie stawek za pobór wody musi uwzględniać różne cele użycia wód.

Odmowa wydania zaświadczenia o wygaśnięciu zobowiązania podatkowego wskutek przedawnienia jest zgodna z prawem, gdyż zobowiązanie w podatku od spadków powstaje decyzją ustalającą oraz nie wygasa automatycznie bez takiej decyzji.