Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalające skargę kasacyjną dotyczącą zwolnienia funkcjonariusza Policji za zachowanie narażające dobro formacji, potwierdzające ważny interes służby jako przesłankę do zwolnienia w ramach uznania administracyjnego.
Przedsiębiorca odbierający odpady komunalne jest zobowiązany do indywidualnego osiągnięcia ustawowych poziomów recyklingu. Nieosiągnięcie tych poziomów skutkuje nałożeniem kary pieniężnej, niezależnie od danych dostarczanych przez instalacje przetwórcze.
Wyjaśnienie podstawy prawnej działań organu nie stanowi informacji publicznej, ponieważ odnosi się do kwestii prawnych, a nie do sfery faktów, zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej.
Podmiot odbierający odpady komunalne, który nie osiągnął wymaganych poziomów recyklingu, podlega obowiązkowej karze pieniężnej, opartej na obiektywnym kryterium nieosiągnięcia norm, bez uwzględnienia elementu zawinienia.
Spółka odbierająca odpady komunalne, która nie osiąga wymaganych poziomów recyklingu, podlega karze pieniężnej na podstawie art. 9x ust. 2 u.c.p.g., niezależnie od stopnia zawinienia. Dane w sprawozdaniu rocznym są kluczowe dla oceny realizacji obowiązku recyklingu. Karę ustalono prawidłowo, na podstawie brakującego poziomu recyclingowego.
W postępowaniu dotyczącym opodatkowania przychodów z nieujawnionych źródeł podatnik obowiązany jest wykazać rzeczywiste źródła finansowania poniesionych wydatków oraz ich uprzednie opodatkowanie; samo przedstawienie dokumentu cywilnoprawnego, w szczególności umowy pożyczki, nie stanowi dowodu pokrycia wydatku, jeżeli brak jest dowodów faktycznego otrzymania środków.
Dokumenty prywatne nie mogą być uznane za wystarczające dowody wywozu towaru poza obszar celny UE, jeżeli brak w nich urzędowych pieczęci potwierdzających wywóz oraz istnieją rozbieżności w treści dokumentów. Ocena mocy dowodowej należy do organu celnego.
W przypadku braku dowodów potwierdzających faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Unii Europejskiej, organy celne mają prawo unieważnić zgłoszenie wywozowe zgodnie z przepisami unijnego kodeksu celnego i rozporządzeń wykonawczych.
Dokumenty prywatne nie mogą samodzielnie stanowić dowodu potwierdzającego wywóz towaru z obszaru celnego UE, jeśli nie są opatrzone urzędowymi adnotacjami i odpowiednimi pieczęciami, a ich ocena przez właściwy organ celny nie wykazuje ich wystarczalności.
Skarga kasacyjna nie zawierała usprawiedliwionych podstaw, gdyż ustalenia dotyczące korzyści z rowu melioracyjnego były prawidłowe. "Właściciele gruntów niebędący członkami spółki wodnej są obowiązani partycypować w kosztach urządzeń melioracyjnych, z których odnoszą korzyści."
Właściciele gruntów korzystający z urządzeń melioracyjnych spółki wodnej, mimo braku członkostwa w spółce, mogą być zobowiązani do ponoszenia świadczeń rzeczowych, gdy odnoszą z tego korzyści. Stwierdzenie korzyści następuje według kryteriów cywilistycznego bezpodstawnego wzbogacenia.
Przesłanki skargi na bezczynność organu administracji publicznej muszą obejmować przesłanki właściwego adresata, a właściwość sądu i procedura podlegają surowym rygorom zgodności z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Pisma obwinionego oraz opinie biegłych, wytworzone w ramach postępowania wykroczeniowego, nie kwalifikują się jako informacja publiczna w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, co uzasadnia brak bezczynności organu.
Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia; odpowiedzialność administracyjna o charakterze obiektywnym oparta na fakcie bezprawnego działania, niezależna od tytułu prawnego do nieruchomości.
Rada gminy, działając w ramach ustawowego upoważnienia i przestrzegając maksymalnych stawek określonych przez prawo, może różnicować opłaty targowe w zależności od rodzaju i sposobu sprzedaży bez naruszenia zasad konstytucyjnych oraz równości opodatkowania.
Rada Miasta, ustalając stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, musi dokonać rzetelnej kalkulacji, uwzględniającej rzeczywiste koszty funkcjonowania systemu, bez nadmiernego szacowania stawek, co skutkowałoby nieuprawnionymi korzyściami finansowymi gminy. Rażące naruszenie tych wymogów uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały.
Postępowanie egzekucyjne nie może być umorzone na podstawie art. 59 § 2 u.p.e.a., gdy organ egzekucyjny zasadnie oceni, że istnieją materialne podstawy do jego skutecznego prowadzenia i pozyskania kwot przewyższających wydatki egzekucyjne.
Dla skorzystania z preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości konieczny jest wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, nawet przy prowadzeniu działalności związanej z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na przekroczenie przez ten sąd granic orzekania. Sprawa dotycząca uznania Bonus Exchange Program jako części programu motywacyjnego LTIP, która może korzystać z odroczenia opodatkowania, zostaje przekazana do ponownego rozpoznania.
Podatnik, składając wniosek w trybie art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, inicjuje postępowanie, w którym musi uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego za dany rok podatkowy.
Termin składania wniosków o dotację celową, ustanowiony w uchwale organu samorządowego, nie narusza zasad równości ani nie ogranicza praw do dotacji, pod warunkiem ochrony budżetu gminy przez zapewnienie możliwości planowania.
Dla unieważnienia zgłoszenia celnego wywozowego konieczne jest, aby zgłaszający przedłożył wiarygodne dowody potwierdzające, że towar opuścił obszar celny UE. Względem takich dowodów wymaga się jednoznaczności, urzędowego potwierdzenia i zdolności do identyfikacji towaru zgodnie z procedurą wywozu.
Dla zastosowania ulgi abolicyjnej z art. 27g u.p.d.o.f. statki muszą być eksploatowane w transporcie międzynarodowym. Statki wykonujące funkcje badawcze nie spełniają tej przesłanki, co wyklucza przyznanie ulgi związanej z unikaniem podwójnego opodatkowania.
Sąd stwierdził, że D.H., jako posiadacz wycinanej nieruchomości, ponosi odpowiedzialność za administracyjne usunięcie drzew bez zezwolenia. Uznano, że nie wystąpił stan wyższej konieczności, a dokonana wycinka była wynikiem zorganizowanego działania. Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw.