Upływ terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 68 Ordynacji podatkowej, nie stoi na przeszkodzie uchyleniu bezprzedmiotowej decyzji ostatecznej, która została wydana wskutek błędnej kwalifikacji podatkowej gruntu. Rozstrzyganie w postępowaniu wznowieniowym ogranicza się wyłącznie do zakresu sprawy zakończonej decyzją ostateczną.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, uznał, że oczywiste naruszenie przepisów rejestracyjnych przez Starostę Wałeckiego nie miało charakteru rażącego, a jego kwalifikacja wymaga badania skutków społeczno-gospodarczych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał brak wpływu wyroku TSUE na decyzję w sprawie czerwcowego podatku VAT z 2006 r. i potwierdził prawidłowość postępowania krajowego, zwłaszcza w kontekście zasady prawa do obrony, oddalając skargę kasacyjną.

Skarga kasacyjna wniesiona przez N.A. od wyroku WSA została oddalona, gdyż sąd uznał brak podstaw do jej uwzględnienia. Formalne uchybienia w regulacji nie unieważniają wcześniejszych aktów wykonania obowiązku szczepień ochronnych, które są zgodne z materialnym prawem ustawowym.

W przypadku koincydencji przesłanek zatrzymania prawa jazdy w art. 102 ust. 1 u.k.p., organ jest zobowiązany do prowadzenia jednego postępowania i wydania jednej decyzji administracyjnej, zawierającej wszystkie zbiegające się przesłanki.

Decyzja o rejestracji pojazdu pochodzącego spoza UE bez wymaganej homologacji narusza art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., a takie naruszenie jest oczywiste i rażące, co uzasadnia uchylenie tej decyzji.

Skarga kasacyjna K.W. Sp. z o.o. Sp.k. dotycząca rażącego naruszenia art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. w procesie rejestracji pojazdu została oddalona przez NSA, jako że naruszenie było oczywiste, lecz nie rażące.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż brak dokumentów homologacyjnych przy rejestracji pojazdu rolniczego stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniające uchylenie decyzji rejestracyjnej. Sąd podkreślił konieczność zgodności decyzji administracyjnych zarówno z prawem krajowym, jak i unijnym.

NSA oddalił skargę kasacyjną D.S., uznając brak wpływu orzeczenia TSUE w sprawie C-189/18 na decyzję ostateczną dotyczącą podatku VAT. Wyrok TSUE nie dotyczył polskiej regulacji, a tym samym nie wpływał na zasadność wznowienia postępowania.

NSA orzekł, że wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją o uznaniu za obywatela polskiego, bez uprzedniego uchylenia decyzji o Karcie Polaka i pozwoleniu na pobyt stały, jest niedopuszczalne.