Umowy zawarte pomiędzy stronami stanowiły umowy o świadczenie usług, objęte obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, a nie umowy o dzieło. Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. na decyzję NFZ została oddalona przez NSA, co potwierdziło prawidłowość kwalifikacji umów przez NFZ.

Niezawiadomienie strony o posiedzeniu niejawnym stanowi naruszenie prawa do obrony, co skutkuje nieważnością postępowania sądowego. Wobec stwierdzenia nieważności postępowania, wyrok WSA podlega uchyleniu, a sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny, oceniwszy brak przesłanek nieważności oraz skuteczności zarzutów kasacyjnych, oddala skargę kasacyjną J.K. uznając, iż decyzje Dyrektora ARiMR o nienależnie pobranych płatnościach rolnośrodowiskowych były prawidłowe i zgodne z przepisami prawa.

Umowy z dnia kontroli uznawane za umowy o świadczenie usług, podlegają przepisom art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach i zobowiązują osoby je wykonujące do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że szeroka interpretacja przesłanek uzasadniających odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej, w tym zasady proporcjonalności, jest niezbędna dla uniknięcia nadmiernej dolegliwości sankcji administracyjnych w indywidualnych przypadkach.

W sytuacji, gdy praca egzaminacyjna kandydata na notariusza jest obarczona istotnymi wadami, które podważają zdolność do należytego wykonywania zawodu, organy egzaminacyjne działają w granicach prawa, utrzymując negatywną ocenę pracy, nawet jeśli dodatkowe błędy ujawnione zostaną na etapie odwołania.