Świadomość osoby pobierającej świadczenie o jego nienależności, warunkująca obowiązek zwrotu świadczenia, zależy od precyzji pouczenia organu. Brak wyraźnego pouczenia o skutkach weryfikuje przesłankę nienależności (art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r.).
Obciążenie kosztami zastępczego poniesienia opłat przez gminę za pobyt w domu pomocy społecznej stanowi prawnie uzasadniony obowiązek osoby zobowiązanej do ich pokrycia. Naruszenie norm proceduralnych lub materialnych nie zostało wykazane.
Umowy o pracę zawarte przez Gminę z pracownikami nie są dokumentami urzędowymi w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, przez co ich skany nie są informacją publiczną i nie podlegają udostępnieniu w trybie u.d.i.p.
NSA uchyla zaskarżony wyrok WSA, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, uznając, że PUODO nie naruszył procedur administracyjnych przy ocenie przetwarzania danych osobowych i uwzględnił modyfikacje skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że w braku należycie umocowanego pełnomocnika reprezentującego organ, zachodzi nieważność postępowania, co skutkuje uchyleniem wyroku i koniecznością ponownego rozpoznania sprawy dotyczącej dostępu do informacji publicznej.
Umowy dotyczące wykonania sprawozdań z konferencji były umowami o świadczenie usług, uzasadniającymi objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Podanie nieprawdziwych dat w zgłoszeniu SENT, nawet jako oczywista pomyłka pisarska, nie zwalnia z odpowiedzialności karnej, gdyż naruszenie celu ustawy SENT skutkuje obligatoryjnym nałożeniem kary bez względu na okoliczności.
Kara pieniężna nałożona na przewoźnika za nieuzupełnienie zgłoszenia SENT przed rozpoczęciem przewozu jest zgodna z prawem, a odstąpienie od jej nałożenia jest możliwe jedynie w przypadku wyjątkowych okoliczności związanych z ważnym interesem przewoźnika lub publicznym.
Umowa o wykonanie profesjonalnych opracowań naukowych przez lekarza J.S., zawarta z C. Sp. z o.o., stanowi umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.