W przypadku poboru wód podziemnych na podstawie umów międzygminnych, wody muszą być traktowane jako przeznaczone do realizacji zadań własnych gminy, a więc kwalifikowane do niższej stawki opłat za pobór wód, zgodnie z art. 272 ust. 2 w związku z art. 274 pkt 4 Prawa wodnego i przepisami wykonawczymi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że rozbudowa stacji bazowej telefonii komórkowej, polegająca na zwiększeniu ilości anten i zmianie parametrów technicznych, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Przepisy dotyczące zgłoszeń mogą dotyczyć tylko zmian nieprowadzących do takiego charakteru rozbudowy.

Raport o oddziaływaniu inwestycji na środowisko musi zawierać co najmniej trzy odmienne warianty realizacji przedsięwzięcia, w tym jeden uwzględniający najkorzystniejsze warianty dla środowiska, by umożliwić rzetelną ocenę jego zgodności z wymogami prawa ochrony środowiska.

Woda pobierana i sprzedawana przez spółkę gminom na cele zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę pitną kwalifikuje się do niższej stawki opłaty w myśl art. 272 ust. 2 oraz art. 274 pkt 4 Prawa wodnego na podstawie § 5 pkt 40 rozporządzenia.

Organ odwoławczy, utrzymując w mocy decyzję I instancji o warunkach zabudowy, nie odniósł się do wszystkich zarzutów faktycznych i prawnych podnoszonych w postępowaniu, co uzasadnia uchylenie tej decyzji. Zastosowanie art. 61 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym nie zwalnia od obowiązku pełnego rozpoznania zarzutów odwołania.

Nie zachodzi ustawowa przesłanka zawieszenia postępowania o unieważnienie prawa ochronnego na znak "Ibuprex" w ramach postępowania spornego, gdy odrębne postępowania dotyczą innych znaków towarowych, brak zatem zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że działanie skarżonej decyzji jest zgodne z prawem. Automaty do gier używane przez spółkę „T.” Sp. z o.o. były urządzeniami hazardowymi podlegającymi regulacjom ustawy o grach hazardowych, a brak koncesji uzasadniał nałożenie kary.

Gra na automatach zawierająca element losowości, urządzana poza kasynem gry bez koncesji, kwalifikuje się jako nielegalna działalność hazardowa, podlegająca karze administracyjnej zgodnie z ustawą o grach hazardowych.

Odmowa uchylenia ostatecznej decyzji odmawiającej zwrotu wywłaszczonej nieruchomości jest uzasadniona, gdy cel wywłaszczenia został zrealizowany. Forma bezumownego użytkowania nie stanowi istotnej przesłanki wznowienia postępowania, jeśli nie wpływa na zrealizowanie celu wywłaszczenia.

Zawieszenie rachunku w rejestrze Unii, ze względu na niewykonanie obowiązku rozliczenia emisji wpisuje się w kategorię czynności materialno-technicznych, a nie decyzji administracyjnych; art. 92a ustawy ETS stosuje się aktualnie do pozostających nierozliczonych wielkości emisji.

Decyzja kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego, uchylająca decyzję o warunkach zabudowy, jest zasadna w przypadku naruszenia przepisów o wyznaczaniu obszaru analizowanego (art. 61 ust. 5a u.p.z.p.), co wymaga ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

Art. 100d ust. 1 i 3 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy wyłącza bezczynność organu do 30 września 2025 roku, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność w tym okresie.