Dla uznania wydatku za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wystarcza formalna rzetelność dokumentacji księgowej ani prawidłowe jej udokumentowanie. Kluczowe jest wykazanie, że wydatek ten spełnia kryteria materialnoprawne, tj. pozostaje w bezpośrednim lub pośrednim związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów, zachowaniem lub zabezpieczeniem
Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w kwocie
Bezczynność organu administracji publicznej, skutkująca nieuzasadnioną i przedłużającą się przewlekłością postępowania, może być kwalifikowana jako rażące naruszenie prawa, co uzasadnia przyznanie stronie rekompensaty finansowej nawet bez wniosku strony. Sąd administracyjny jest władny zasądzić taką kwotę, kierując się uznaniem sędziowskim i biorąc pod uwagę indywidualne okoliczności sprawy.
Jeżeli decyzja administracyjna nałożyła na posiadacza nieruchomości obowiązek wykonania nasadzeń zastępczych w określonym terminie, to niespełnienie tego obowiązku w przewidzianym terminie, nawet jeśli działanie było podyktowane ochroną roślin przed zniszczeniem, nie zwalnia z odpowiedzialności finansowej z tytułu niezrealizowania nałożonego obowiązku.
W przypadku transakcji udokumentowanych za pomocą faktur lub dowodów zakupu nieodzwierciedlających rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych określone w nich wydatki nie mogą stanowić kosztu podatkowego. Teza od Redakcji
Dokumentacja projektowa załączona do wniosku o pozwolenie na budowę stanowi informację publiczną, jeśli dotyczy spraw publicznych, i może być udostępniona nawet przed wydaniem decyzji administracyjnej, chyba że zaistnieją przesłanki ochrony tajemnicy ustawowo chronionej. Teza od Redakcji
W postępowaniu nakazowym nie można orzec kary grzywny wyższej niż 200 stawek dziennych, zgodnie z art. 502 § 1 k.p.k.