Decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania jest ostateczna i korzysta z ochrony stabilności jak każda inna decyzja ostateczna, a jej wzruszenie może nastąpić wyłącznie w trybach nadzwyczajnych przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Wydanie nowej decyzji w sprawie już ostatecznie rozstrzygniętej staje się nieważne z powodu powagi rzeczy osądzonej (res iudicata).

Do skierowania kierowcy na kurs reedukacyjny wystarczające jest stwierdzenie faktu kierowania przez niego pojazdem w stanie nietrzeźwości, niezależnie od rozstrzygnięcia sądu karnego o umorzeniu postępowania, jeżeli wystąpiły okoliczności, które nie wymagają prawomocnego wyroku skazującego (art. 99 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami).

Ustalanie wysokości opłaty stałej za pobór wód podziemnych według art. 271 ust. 2 Prawa wodnego dokonywane jest bez uwzględnienia stosunku ilości pobranej wody do dostępnych zasobów wód do końca 2023 roku, co zgodnie z art. 561 Prawa wodnego nie uzależnia wysokości opłaty od dostępnych zasobów, co zmieniono ustawą z 2023 roku eliminując to kryterium.

Do końca 2023 roku przy ustalaniu opłaty stałej za pobór wód podziemnych nie uwzględnia się stosunku ilości wody możliwej do pobrania do dostępnych zasobów wód podziemnych, zgodnie z przepisami przejściowymi ustawy Prawo wodne.

Przy ustalaniu wysokości opłaty stałej za pobór wód podziemnych, do końca 2023 r., nie istniał obowiązek uwzględnienia stosunku ilości możliwej do pobrania wody na podstawie pozwoleń wodnoprawnych do dostępnych zasobów wód podziemnych.

Art. 271 ust. 2 Prawa wodnego, w połączeniu z art. 561, do czasu wprowadzenia nowelizacji w 2023 r. nie wymagał uwzględnienia stosunku ilości pobranej wody do dostępnych zasobów wód podziemnych przy ustalaniu opłaty stałej, co oznacza, że brak uwzględnienia tego kryterium nie naruszał prawa.