Organ administracyjny ma obowiązek szczegółowego odniesienia się do całości zgromadzonych dowodów, w tym opinii biegłych i uchwał sądów, przy ustalaniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, a decyzja może być podjęta wyłącznie w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.

Rekompensaty za świadczone usługi transportu zbiorowego, mające na celu pokrycie strat związanych z działalnością użyteczności publicznej, nie stanowią dotacji, subwencji ani innych dopłat o podobnym charakterze zaliczanych do podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaskarżenie postanowienia organu dotyczącego odmowy utajnienia akt w postępowaniu spornym, w sytuacji niewskazania przepisu umożliwiającego złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jest niedopuszczalne, co wynika z subsydiarnego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Prawa własności przemysłowej.