Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w wysokości

Nadpłata podatku dokonana przez podatnika podlega zaliczeniu na poczet jego zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych z urzędu, zgodnie z określoną kolejnością, zaś decyzje w tym zakresie mają charakter administracyjno-rachunkowy i nie mogą być dowolnie kształtowane przez organ podatkowy ani podatnika.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 oraz 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, jest legitymowanie się przez osoby spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Przepisy art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 wymagają od organu prowadzącego żłobek ustanowienia preferencji przyjęć dla dzieci z rodzin wielodzietnych i niepełnosprawnych; niezachowanie tej preferencji stanowi naruszenie przepisów prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały regulującej statut żłobka.

W sprawach dotyczących zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, a nie ustalenia prawa do świadczenia, organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od decyzji wojewody pozostaje minister z właściwym zakresem kompetencji, niezależnie od przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jeśli świadczenia te były przyznane po dniu 1 stycznia 2019 r.

Organ administracyjny, umarzając postępowanie z mocy prawa na podstawie art. 2 ust. 2 nowelizacji KPA z 2021 roku, jest zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej, formalnie potwierdzającej to umorzenie, aby zapewnić kontrolę instancyjną oraz pewność prawa.

Naruszenie stosunków wodnych na gruncie, wynikające z działań właściciela, może być przedmiotem decyzji administracyjnych nakazujących ich przywrócenie, a decyzje takie podlegają kontroli sądowej w granicach wcześniejszych, prawomocnych orzeczeń, które wiążą zarówno sądy, jak i organy administracyjne w sprawie.

Utrata obywatelstwa polskiego może nastąpić z mocy prawa na podstawie art. 11 pkt 2 ustawy z 1920 r., gdy obywatel wstąpi do jakiejkolwiek formy służby wojskowej w państwie obcym, w tym sił rezerwy, bez zgody właściwego organu polskiego; ciężar dowodu w zakresie wykazania braku służby spoczywa na wnioskodawcy.

Rażące naruszenie prawa jako przesłanka do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej musi być stwierdzone w sposób oczywisty, bez jakichkolwiek wątpliwości, uwzględniający obowiązujący w dniu wydania decyzji stan faktyczny i prawny.