W przypadku ustalania obowiązku partycypacji w kosztach utrzymania urządzeń wodnych, organ administracyjny powinien dokonać oceny, czy i w jakim zakresie poszczególne podmioty odnoszą korzyści z funkcjonowania tych urządzeń, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawa wodnego, co wymaga uwzględnienia konkretnych okoliczności sprawy.

Na podstawie art. 84 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, odstępstwo od warunków zezwolenia na usunięcie drzew i dokonanie nasadzeń zastępczych w sposób inny niż przewiduje zezwolenie, bez wcześniejszego uzyskania zmiany decyzji w tym zakresie, nie może być samodzielnie oceniane przez stronę jako spełnienie obowiązków nałożonych zezwoleniem.

Decyzja organu administracji powinna być oparta na rzetelnym i kompletnym materiale dowodowym, a brak odpowiedniego ustalenia kręgu osób zobowiązanych do płatności i szczegółowej oceny sytuacji materialnej może prowadzić do uchylenia decyzji na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.

W sprawach dotyczących zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych, organ podatkowy jest zobowiązany do przestrzegania regulacji ustawowych odnośnie zaliczenia nadpłat (art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej) i dokonuje tego z urzędu. Postanowienie w tej kwestii ma charakter formalny, potwierdzające wykonanie czynności rachunkowo-technicznej oraz nie zależy

W przypadku zaliczenia nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych przez organ podatkowy, działanie takie jest regulowane odpowiednimi przepisami prawa podatkowego, w tym art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, i nie wymaga zgody ani uznania podatnika. Postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty pełni funkcję potwierdzenia wykonania czynności rachunkowo-technicznej