Decyzja kasacyjna, uchylająca decyzję organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia, może być podjęta tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części, co musi być odpowiednio uzasadnione i wynikać z przesłanek określonych w art. 233 § 2 ordynacji podatkowej. Niewłaściwe użycie tego trybu narusza przepisy

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej powinien być oceniany w kontekście jej faktycznego lub potencjalnego wykorzystywania w ramach działalności, natomiast nie wyłącznie na podstawie posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.l. opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają określone w ustawie lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna (art. 1 ust. 1 u.p.l.). Jeżeli zatem grunty leśne zostały uznane za zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna, nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem leśnym, tylko podatkiem

Obszar analizowany dla ustalenia warunków zabudowy powinien być wyznaczony w sposób umożliwiający zachowanie ładu przestrzennego, a jego granice muszą być określone w Analizie w sposób rzeczywisty i uzasadniony, zgodnie z minimalnymi wymaganiami określonymi w przepisach prawa.

W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności