Nie można ograniczać obowiązku udzielania pisemnej interpretacji wyłącznie do ustaw zawierających z racji swej nomenklatury pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano parametry, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. O ile przepisy prawa podatkowego stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi

W świetle art. 26b ust. 3 u.p.d.o.p., odmowa wydania opinii o stosowaniu preferencji podatkowych jest uzasadniona już wówczas, gdy organ podatkowy wykaże obiektywne istnienie uzasadnionych wątpliwości co do tego, że podatnik jest rzeczywistym właścicielem należności, bez konieczności definitywnego rekonstruowania prawdy materialnej na takich zasadach, jakie obowiązują w postępowaniu podatkowym.

Informacja publiczna przetworzona to taka, której przygotowanie wymaga zgromadzenia i przekształcenia wielu dokumentów, co zakłóca normalny tok działania podmiotu zobowiązanego. Udzielenie takiej informacji wymaga wykazania przez wnioskodawcę szczególnej istotności dla interesu publicznego. W przypadku, gdy wnioskodawca nie wykazuje takiego interesu, odmowa udostępnienia informacji jest zasadna. Teza

Uprawnienie gminy do kształtowania polityki przestrzennej poprzez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego, o ile ustalenia planu nie naruszają istoty prawa własności, a ograniczenia wynikające z planu są wprowadzone zgodnie z ustawą i korespondują z przyjętymi w Konstytucji RP warunkami takiego ograniczenia.

Zabezpieczenie należności wynikającej z nieostatecznej decyzji organu podatkowego I instancji może zostać nałożone bez konieczności istnienia ostatecznej i podlegającej wykonaniu decyzji podatkowej, jeśli organ skutecznie uzasadni ryzyko utrudnienia lub udaremnienia przyszłej egzekucji zobowiązania.