W przypadku skargi kasacyjnej, obowiązek strony wnoszącej skargę jest prawidłowe wskazanie podstaw kasacyjnych oraz należyte uzasadnienie postawionych zarzutów. Zarzut naruszenia prawa materialnego powinien być konkretnie sformułowany i wyjaśniony, podobnie jak zarzut naruszenia prawa procesowego, który wymaga wykazania wpływu naruszenia na wynik sprawy. Wymogi te są kluczowe dla skuteczności skargi

W kontekście unikania podwójnego opodatkowania oraz zasad poboru podatku u źródła, nowe ramy proceduralne wprowadzone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych są zgodne z umowami międzynarodowymi oraz Konstytucją RP. Stworzone przepisy mają na celu efektywne przeciwdziałanie nadużyciom podatkowym, a jednocześnie respektują zasady wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Jeżeli przepis prawa materialnego nie zawiera odwołania do klasyfikacji danej usługi do grupowania

Żądanie przez organ podatkowy dokonania przez podatnika klasyfikacji statystycznej czynności w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług nie jest uprawnione, jeśli interpretowany przepis prawa podatkowego nie wymaga tego dla wydania interpretacji indywidualnej, a przedstawiony przez podatnika stan faktyczny jest wyczerpujący i pozwala na ocenę prawnopodatkową zdarzenia.

Ustanowienie przez ustawodawcę art. 12 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o kierujących pojazdami, rozszerzające zakaz prowadzenia pojazdów orzekany przez sąd powszechny, stanowi ingerencję w prawomocne orzeczenie sądu, naruszając tym samym zasadę państwa prawnego. Takie rozszerzenie zakazu prowadzenia pojazdów różnych kategorii, niezależnie od treści orzeczenia sądu powszechnego, prowadzi do zaostrzenia sankcji

Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku

Decyzja orzekająca o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie powinna być wydana, do dnia, w którym decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego ukształtuje się w sposób ostateczny. W przypadku, gdy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została uchylona wyrokiem sądu, nawet jeżeli wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny, należy zawiesić postępowanie odwoławcze dotyczące

Zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, jeżeli planowana inwestycja celu publicznego koliduje z prywatnym zamierzeniem wykorzystania tego pasa, a decyzja o odmowie wydania zezwolenia musi być poprzedzona prawidłowym wyjaśnieniem stanu faktycznego sytuacji oraz oceną, czy interes społeczny przeważa nad interesem jednostki.

W sprawach nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi należy rozważyć możliwość zastosowania instytucji odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej przewidzianej w art. 189f § 1 pkt 1 w związku z art. 189a § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Organ interpretacyjny, rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, jest zobowiązany do analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego w kontekście przepisów prawa podatkowego, nie wymagając od wnioskodawcy klasyfikacji usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), chyba że jest to bezpośrednio wymagane przez interpretowane przepisy.

Naczelną zasadą przy wyrażaniu zgody na wykonanie nowego zjazdu z drogi jest zasada bezpieczeństwa w ruchu drogowym, która może ograniczać uprawnienia właściciela nieruchomości w swobodnym korzystaniu ze swojej własności. Zasada bezpieczeństwa w ruchu drogowym wiedzie prym nad słusznym interesem wnioskodawcy. Nie można wydać decyzji o lokalizacji zjazdu z drogi, który powodowałby zwiększenie zagrożenia

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.