Kwalifikacja sprzedanych posiłków jako dostawy towarów lub świadczenia usług gastronomicznych zależy od całokształtu okoliczności, w tym dostępności dla klienta usług wspomagających konsumpcję na miejscu, zgodnie z najnowszym orzecznictwem TSUE.

Dla kwalifikacji sprzedaży posiłków jako dostawy towarów lub świadczenia usług gastronomicznych kluczowe jest uwzględnienie stopnia towarzyszących usług wspomagających oraz standardu spożycia, zgodnie z kryteriami określonymi przez TSUE. Fakt klasyfikacji statystycznej (PKWiU) nie powinien stanowić decydującego kryterium.

Uzgodniony w umowie o świadczenie usług budowlanych i budowlano-montażowych odbiór robót, w sytuacji, gdy odzwierciedla on normy i standardy istniejące w dziedzinie, w której taka usługa jest wykonywana, jest decydujący dla uznania, że usługa została wykonana dla potrzeb określenia chwili powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a w związku z art. 19a ust. 1 i 2 oraz

Sprzedaż dań przygotowanych według zasad opisanych w lokalach gastronomicznych szybkiej obsługi i zbieżność elementów usługowych, takich jak organizacja konsumpcji, kelnerowanie i standard spożywania w lokalu, z transakcją sprzedaży posiłków, decyduje o kwalifikacji jako świadczenie usług gastronomicznych, które są opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach nakazuje odnieść użyte w tym przepisie pojęcie "deklarowany cel pobytu" nie do celu, na jaki została wydana wiza, na podstawie której cudzoziemiec przebywa na terytorium Polski, lecz do celu zadeklarowanego przez wnioskodawcę ubiegającego się o wyrażenie zgody na pobyt i przedstawionego we wniosku. Z reguły będzie to zatem cel zarobkowy.