W przypadku wertykalnego porozumienia ograniczającego konkurencję nie ma znaczenia określenie rynku i pozycji poszczególnych uczestników na nim

Wykładnia systemowa przepisu art. 16 ust. 2 u.d.i.p., nakazującego stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do decyzji wskazanych w ust. 1 tego przepisu, prowadzi do wniosku, iż pod pojęciem "stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do decyzji" nie należy rozumieć jedynie wymogu stosowania przepisów wprost odnoszących się do tej formy działania administracji publicznej

Izba Dyscyplinarna SN nie jest sądem w rozumieniu prawa UE, a więc nie jest również sądem krajowym.

Z art. 926 § 1 k.p.c. wynika jednoznacznie, że ani komornik, ani sąd nie mogą zarządzić połączenia postępowań egzekucyjnych z kilku części tej samej nieruchomości bez wniosku strony. Nie ulega zatem wątpliwości, że w razie niezgłoszenia takiego wniosku postępowania te mogą toczyć się samodzielnie.

Długotrwały brak dyspozycyjności policjanta, niezależnie od jego przyczyny, może stanowić podstawę do zwolnienia go ze służby w trybie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji.

Art. 2 pkt 1 u.i.e.w. uzupełnia katalog budowli określonych w art. 3 pkt 3 P.b. Podstawowe znaczenie dla oceny prawidłowości zawartego w art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. odesłania ma użyty w art. 2 pkt 1 u.i.e.w. zwrot legislacyjny "w rozumieniu przepisów prawa budowlanego". Odwołanie w art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. do przepisów prawa budowlanego należy interpretować wyłącznie jako odesłanie do regulacji

1. W sytuacji, gdy podatnicy osiągają stałe przychody i dochody z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, z tytułu renty rolniczej oraz z tytułu płatności rolnych, stanowiące wielokrotność kwoty zaległości podatkowej, której domagają się umorzenia, to brak jest podstaw do zastosowania art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Tym bardziej w sytuacji, gdy podatnicy posiadający inne zaległości podatkowe

Użyte art. 378 § 1 k.p.c. sformułowanie, że sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę "w granicach apelacji", oznacza, między innymi, iż sąd ten rozpoznaje sprawę merytorycznie w granicach zaskarżenia, dokonuje własnych ustaleń faktycznych, prowadząc lub ponawiając dowody albo poprzestając na materiale zebranym w pierwszej instancji, ustala podstawę prawną orzeczenia niezależnie od zarzutów podniesionych