Podatnikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f., bezpośrednio realizującym cel programu, może być jedynie ten podmiot, który jest beneficjentem środków bezzwrotnej pomocy przeznaczonych realizację konkretnego projektu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie. Na tle wykładni językowej art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f., nie do przyjęcia jest taka wykładnia

1. Na podmiotach prowadzących zawodowo działalność gospodarczą ciąży obowiązek wykazywania szczególnej staranności w doborze kontrahentów. Chociaż żaden przepis nie nakłada na podatnika obowiązku sprawdzania swoich kontrahentów, to jednakże w interesie osób prowadzących działalność gospodarczą leży podjęcie działań, które wyeliminowałyby ryzyko współpracy z nierzetelnymi podmiotami. To bowiem podatnik

Sąd pierwszej instancji jest zobligowany do dokonania oceny, czy zawarta przez strony ugoda pozasądowa (art. 917 k.c. w związku z art. 300 k.p.) była dopuszczalna stosownie do art. 469 k.p.c., a zwłaszcza, czy nie naruszała słusznego interesu pracownika. Dopiero po dokonaniu takiej oceny możliwe jest bądź rozpoznanie merytoryczne powództwa bądź rozstrzygnięcie o procesowych skutkach zgodnej z prawem

Przymiotu strony postępowania nie daje jakiekolwiek oddziaływanie inwestycji na otoczenie, lecz wyłącznie oddziaływanie w sposób określony w art. 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane. Z definicji zawartej w tym przepisie wynika, że chodzi w niej o ograniczenie w zagospodarowaniu sąsiadującego z obiektem terenu, będącego skutkiem obowiązywania tych "odrębnych przepisów", na podstawie których został wyznaczony

Regulamin organizacyjny Domu Dziecka nie był źródłem prawa określanego jako pensum dla pracowników pedagogicznych zatrudnionych w publicznych placówkach opiekuńczo- wychowawczych oraz ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych, działających na podstawie ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.)