1. Przepis art. 118 § 1 O.p. ma charakter przepisu kompetencyjnego, wprowadzającego zakaz dokonania określonej w nim czynności po upływie wskazanego w nim czasu. Przy interpretowaniu przepisów kompetencyjnych obowiązuje nakaz dokonywania ścisłej ich wykładni. Przyjęcie, że wydanie decyzji, o której mowa w art. 118 § 1 O.p., obejmuje także jej doręczenie, oznacza zawężenie kompetencji przyznanych przez

Pomoc niemieckiego partnera w wyszukiwaniu seniorów wymagających opieki i nadzór nad opiekunkami są opodatkowane w Polsce 23 proc. VAT.

Doręczenie zastępcze przewidziane w art. 139 k.p.c. zawiera domniemanie podlegające obaleniu, iż doręczenie nastąpiło. Oznacza to, że adresat może za pomocą wszelkich środków dowodowych wskazywać, że awizowanego pisma sądowego nie otrzymał i o nim nie wiedział z tego względu, iż nie dotarło do niego zawiadomienie o złożeniu tego pisma w urzędzie pocztowym. Skuteczność doręczenia przez awizo (art. 139

Przepisy regulujące zwolnienia podatkowe powinny być interpretowane ściśle, a nie rozszerzająco. Skoro odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego nie są ani właściwym odszkodowaniem, ani zadośćuczynieniem, to oczywistym jest, że nie mieszczą się w zakresie zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 3b u.p.d.o.f. Jeśli ustawodawca nie wymienił odsetek od odszkodowania, jako podlegających

Wprawdzie podatnicy mają, zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a prowadzone na podstawie ustawy o rachunkowości księgi rachunkowe są zarazem księgami podatkowymi, w rozumieniu art. 193 § 1 O.p.,

Nie jest dopuszczalne w ramach wykładni art. 3 p.p.s.a. uznanie, że stronie przysługuje możliwość podwójnego skarżenia tej samej kwestii, np. zwrotu dotacji, raz w wyniku zaskarżenia wystąpienia pokontrolnego jako aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., drugi raz w wyniku zaskarżenia decyzji administracyjnej, jako aktu kontrolowanego przez sąd administracyjny na podstawie art. 3 § 2 pkt 1

Sam fakt wykonania robót niezgodnie z udzielonym pozwoleniem na budowę czy przepisami, nie może stanowić samodzielnej i wystarczającej przesłanki nałożenia obowiązków określonych w art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego.

Przedmiotem wznowionego postępowania z art. 272 p.p.s.a. jest ocena wpływu wskazanej podstawy wznowienia na treść poprzedniego rozstrzygnięcia. W razie stwierdzenia, że podstawa wznowienia nie miała wpływu na treść uprzednio wydanego orzeczenia, skarga o wznowienie postępowania nie może być uwzględniona.

Wydanie decyzji na podstawie art. 116 Op w związku z art. 31 i 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przed formalnym zakończeniem postępowania egzekucyjnego nie jest kwalifikowaną wadą decyzji, gdy organ wykazuje, że mimo braku postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego egzekucja była faktycznie bezskuteczna. Wówczas późniejsze zakończenie postępowania egzekucyjnego postanowieniem

Skutku nieważności postępowania (art. 379 pkt 5 k.p.c.) nie wywołuje nieudzielenie przez sąd drugiej instancji - wbrew dyspozycji art. 224 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. - głosu stronom przed zamknięciem rozprawy. Oceny, czy wskutek takiej wadliwości strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw należy dokonywać z uwzględnieniem konkretnych okoliczności sprawy, obejmujących również