Cechą charakterystyczną postępowania w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy jest sporządzenie analizy urbanistycznej, która jest zasadniczym dowodem w sprawie. Wszystkie istotne ustalenia w sprawie w zakresie istnienia tak zwanej kontynuacji funkcji i przewidzianych przepisami prawa parametrów inwestycji określane są przez organ w oparciu o sporządzoną analizę urbanistyczną.

Fakt, że właściwy organ w dacie dokonania zgłoszenia o zakończeniu budowy przez inwestora nie zgłosił sprzeciwu w drodze decyzji, jak stanowi art. 54 Pr.bud., nie może przesądzać o tym, że przedmiotowa budowa została wykonana zgodnie z prawem. Domniemanie takie można by przyjąć gdyby była wydana w tej sprawie ostateczna decyzja o pozwoleniu na użytkowanie.

Podkreśla się, że w odniesieniu do przepisu, który nie stanowi jednej zamkniętej całości, a składa się z paragrafów lub ustępów, punktów i innych jednostek redakcyjnych, wymóg skutecznie wniesionej skargi kasacyjnej jest spełniony wówczas, gdy wskazuje ona konkretny przepis naruszony przez sąd pierwszej instancji, z podaniem numeru artykułu, ustępu, punktu i ewentualnie innej jednostki redakcyjnej

Właściwe zastosowanie wymienionych przepisów wymaga, aby przy ustalaniu kręgu stron w sprawie pozwolenia na budowę uwzględnić wszelkie oddziaływanie na nieruchomości sąsiednie, które w świetle prawa powszechnie obowiązującego może oznaczać ograniczenie właścicieli w realizacji uprawnień związanych z zagospodarowaniem, czy wykorzystaniem gruntów, do których przysługuje im tytuł prawny. Zadaniem organu

Przyjmuje się, że jeżeli uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia wskazuje, jaki stan faktyczny sprawy został przyjęty przez sąd, wówczas powołany przepis nie może stanowić wystarczającej podstawy kasacyjnej. Błędnej nawet oceny okoliczności faktycznych, czy też wadliwości argumentacji dotyczącej wykładni lub zastosowania prawa materialnego, nie można utożsamiać z brakami uzasadnienia wyroku pierwszoinstancyjnego

W ocenie NSA sytuacja, która polega na tym, że w obrocie prawnym funkcjonują dwie sprzeczne ze sobą decyzje, może stanowić o rażącym naruszeniu prawa, gdyż taka sytuacja - jak już wskazano - jest niedopuszczalna w państwie prawa.