Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą.
Podstawowym elementem konstytutywnym służebności publicznej jest ograniczenie prawa własności (względnie prawa użytkowania wieczystego) w drodze aktu administracyjnego. Materialne warunki ograniczenia prawa własności określa art. 31 ust. 3 Konstytucji RP stanowiący, że ograniczenia praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa
Uwzględniając konsekwencje ciążącego na stronie ubiegającej się o potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego na podstawie przepisów ustawy o obywatelstwie Państwa Polskiego, która nie może wykazać związku z organami Państwa Polskiego, pierwotny obowiązek dowodzenia posiadania obywatelstwa polskiego oraz złożone przez tę stronę dowody w wykonaniu wezwania do uzupełnienia materiału dowodowego, nie
Art. 444 k.c., a także art. 445 k.c. mogą być podstawą prawną samodzielnego roszczenia.
Zawarte w skardze kasacyjnej dywagacje na temat wykładni pojęcia "inny sposób" użytego w tym przepisie, nie tylko są sprzeczne z samym omawianej instytucji ale wypaczają również sens przepisów zawartych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami przewidujących instytucję wykreślenia zabytku z rejestru czy też nakazania prac przeprowadzenie, w terminie określonym w tej decyzji, prac konserwatorskich
Związanie podstawami skargi kasacyjnej oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod uwagę tylko nieważność postępowania. Wobec tego nie jest zobowiązany ani uprawniony do poprawiania jakichkolwiek błędów skargi kasacyjnej, sporządzonej przecież przez wykwalifikowanego prawnika, a takim jest adwokat czy radca prawny. Naczelny Sąd Administracyjny
Według przeważających w orzecznictwie i piśmiennictwie poglądów powyższe unormowanie, podobnie jak i inne przepisy o charakterze nacjonalizacyjnym i wywłaszczeniowym, będące wyrazem nadzwyczajnego odstępstwa od ochrony określonych praw majątkowych zawsze powinny być stosowane i interpretowane w sposób ścisły. Niemożliwa jest ich rozszerzająca wykładnia. W konsekwencji nie powinny być także tolerowane