Z orzecznictwa TSUE wynika, że obowiązek zapewnienia należytego wykonania dyrektyw ciąży nie tylko na organach państwa członkowskiego właściwych do ustanawiania przepisów prawnych, lecz także na organach stosujących prawo, w tym sądach.

W postępowaniu wieczystoksięgowym nie ma przepisu określającego formę dokumentu stanowiącego podstawę wpisu, uzasadniającego odmowę dokonania żądanego przez wnioskodawcę wpisu z powodu formy złożonego dokumentu w postaci przewidzianego w art. 129 § 2 k.p.c. odpisu poświadczonej za zgodność z oryginałem przez notariusza. Za odmową dokonania wpisu ze względu na formę dołączonego do wniosku o wpis dokumentu

Sąd nie jest uprawniony do badania ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia, która wykracza poza ramy wyznaczone zarzutami skargi kasacyjnej. Oznacza to, że zakres rozpoznania sprawy wyznacza strona wnosząca skargę kasacyjną przez przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie.

W postępowaniu zmierzającym do rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej w formie decyzji administracyjnej obowiązuje zasada, w myśl której organ obowiązany jest rozstrzygać sprawę administracyjną z uwzględnieniem wszelkich okoliczności faktycznych i prawnych istniejących w chwili orzekania (zasada aktualności). Zasada ta jest traktowana jako pewnego rodzaju uogólnienie norm wyznaczających prawidłowe

Zasada związania wojewódzkiego sądu administracyjnego przy ponownym rozpoznaniu danej sprawy wykładnią dokonaną przez NSA oznacza związanie zarówno w zakresie prawa materialnego, jak i przepisów postępowania, przy czym ocena ustaleń faktycznych jest pochodną oceny wykładni, a w konsekwencji zastosowania przepisów postępowania. W tym sensie orzeczenie NSA może pośrednio wiązać sąd pierwszej instancji