Orzeczenia
Definiując pojęcie „nabycia” nieruchomości lub udziału w nieruchomości, o których stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), w przypadku ich darowizny z majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską do majątku osobistego (odrębnego) jednego z małżonków, w sytuacji dalszego trwania tej wspólności
Z uwagi na niepełną ocenę materiału dowodowego i ogólnikowe uzasadnienie w zakresie ustalenia daty realizacji obiektu, uniemożliwiające kontrolę instancyjną zaskarżonego wyroku, należy uznać, że naruszone zostały powołane w skardze kasacyjnej przepisy postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Sporządzony protokół z kontroli jest podstawowym dowodem na okoliczność zgodności z warunkami przyznania pomocy. O wadze tego dowodu świadczy fakt, że kontrole mogą być przeprowadzane tylko przez wyspecjalizowane podmioty. Dowodom w postaci raportu z czynności kontrolnych z racji przeprowadzenia kontroli sporządzonym przez podmioty dysponujące odpowiednimi warunkami organizacyjnymi, kadrowymi i technicznymi
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.
Nie można w ramach zarzutu naruszenia przepisów praw materialnego, kwestionować ustaleń faktycznych, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie. Dokonując kontroli w tym zakresie Naczelny Sąd Administracyjny wykroczyłby poza granice zakreślone skargą kasacyjną. Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może być dokonywana wyłącznie na podstawie ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nie
W przypadku stanowienia aktów normatywnych przepisami prawa materialnego będą te, które określają przedmiot regulacji i wprowadzają reguły kształtowania praw i obowiązków regulowanych tym aktem prawnym. Natomiast przepisy regulujące procedurę przyjęcia aktu prawnego są przepisami prawa procesowego. Należą do nich także przepisy regulujące ogłaszanie aktu normatywnego, ogłoszenie jest ostatnim etapem
Przedmiotem postępowania zwykłego jest sprawa administracyjna materialna, zaś przedmiotem postępowania nadzwyczajnego jest sprawa administracyjna procesowa. Niewątpliwie sprawy prowadzone w trybie nadzwyczajnym i wydawane w ich następstwie rozstrzygnięcia są bezpośrednio powiązane ze sprawą materialną, ponieważ przesądzają o obowiązywaniu w obiegu prawnym decyzji rozstrzygającej sprawę administracyjną
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, z powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że przesłanką żądania zwrotu środków nie jest każde naruszenie prawa wspólnotowego, lecz tylko takie, które może zostać określone jako nieprawidłowość, tzn. powodujące lub mogące spowodować szkodę w budżecie Unii Europejskiej. Tego rodzaju okoliczność powinna zostać niewątpliwie wykazana przez organ w decyzji nakazującej
Prawo administracyjne może odsyłać do regulacji prawa cywilnego, czyni to ustawa o gospodarce nieruchomościami np. przy prawie użytkowania wieczystego. Jednak przepisy prawa cywilnego mogą mieć zastosowanie w sprawach z zakresu administracji tylko gdy przepisy prawa administracyjnego wyraźnie to przewidują. Ustawa o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz ustawa o gospodarce nieruchomościami
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pod pojęciem "nowego typu" pojazdów, przedmiotu ich wyposażenia i części należy rozumieć pojazdy, przedmioty ich wyposażenia i części - nowe - w stosunku do tych, które posiadają uprzednio uzyskane już stosowne świadectwa homologacji. Tylko taka interpretacja odpowiada celowi wprowadzenia wymogu posiadania przez producenta homologacji tzn. celowi szeroko rozumianego