Wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega zasadzie dyspozycyjności i nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz ogranicza się do rozpatrzenia poszczególnych zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej w ramach wskazanych podstaw kasacyjnych. Istotą tego postępowania jest bowiem weryfikacja zgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiego

Decyzja administracyjna wiąże tak długo, jak długo mamy do czynienia z elementami decydującymi o istnieniu danego, skonkretyzowanego w decyzji stosunku prawnego. Powstanie po wydaniu decyzji sytuacji czy układu stosunków społecznych odbiegających od czynników indywidualizujących dany stosunek prawny, ukształtowany lub ustalony w decyzji, kładzie kres istnieniu tego stosunku i musi oddziaływać na obowiązywanie

Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że działalność korzystna dla gospodarki narodowej to taka działalność, która ma być korzystna dla określonych działów, gałęzi, czy branż tej gospodarki, a nie dla podmiotu, który ją prowadzi. Nie jest wystarczające prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej, ale chodzi o prowadzenie działalności gospodarczej w taki sposób lub w takim rozmiarze, że

Uwzględnienie skargi poprzez uchylenie decyzji, bądź stwierdzenie jej nieważności zamykać będzie możliwość wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia postępowania, kontrolowana decyzja zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego. Oddalenie skargi ograniczy dopuszczalność wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia postępowania.

Ustawa Zasadnicza nie przewiduje, aby notyfikacja była kryterium stanowionych w Polsce przez parlament norm prawnych, a tym samym nie uzależnia obowiązywania tych norm od tej czynności. W orzecznictwie TSUE wykluczano takie konsekwencje niedochowania obowiązku notyfikacji.

Postanowienia uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości na terenie objętym planem.

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do

Prowadząc postępowanie w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych, właściwy organ celny jest uprawniony do czynienia ustaleń odnośnie do charakteru danej gry.