W sytuacji, gdy zabudowana nieruchomość jest już oddana w użytkowanie wieczyste organ właściwy do ustanowienia użytkowania wieczystego nie może zastosować wskazanych regulacji, gdyż naruszałoby to prawa użytkownika wieczystego i czyniłoby podjętą decyzję niewykonalną i wydaną z naruszeniem wskazanych przepisów.

O naruszeniu prawa materialnego wskutek niezastosowania przepisu prawa można mówić wówczas, gdy w konkretnym stanie faktycznym istniały podstawy do dokonania subsumcji, a ani organ, ani sąd uregulowania tego nie zastosowały.

Pojęcie działki sąsiedniej należy interpretować szeroko, jako nieruchomość położoną w okolicy tworzącej pewną urbanistyczną całość, którą należy określić dla każdego przypadku oddzielnie. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w poszukiwaniu wzorca rozwiązań architektoniczno-urbanistycznych dla planowanego zamierzenia organ zobowiązany będzie niejednokrotnie znacznie poszerzyć analizowany obszar

Sąd administracyjny nie jest uprawniony do stwierdzenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, z tego powodu, że stwierdzono nieważność planu miejscowego, na podstawie którego tę decyzję wydano.

W orzecznictwie sądów administracyjnych altana ze względu na podobieństwo konstrukcyjno-architektoniczne i funkcjonalne utożsamiana jest z wiatą.

1. Nie stanowi przeszkody w nabyciu uprawnień emerytalnych wykonywanie przez nauczyciela pracy nauczycielskiej na podstawie kolejnego stosunku pracy, nawiązanego już po rozwiązaniu poprzedniego stosunku pracy na podstawie art. 88 ust. 1 lub ust. 1a ustawy z 1982 r. - Karta Nauczyciela. Określone w art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela warunki dotyczące okresów zatrudnienia i pracy w szczególnym charakterze