uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w K., pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego, tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, że skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa

Metoda oszacowania kosztów uzyskania przychodów była uzasadniona okolicznościami sprawy i zgromadzonym materiałem dowodowym. Organ odwoławczy zasadnie oparł wyliczenia na podstawie wymiaru składek ZUS pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie prowadzonym przez skarżącego. Założenia przyjętej przez organ odwoławczy metody były racjonalne i uzasadnione stanem faktycznym sprawy. Zastosowana metoda

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2006 r. wysokość darowizn pieniężnych na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 26 ust. 6d w zw. z art. 27 ust. 7 pkt 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, autor skargi kasacyjnej nie podważył ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma zatem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania