Wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa

Podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego - art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u., skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż nie ma on prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego

Jeżeli przekazanie mienia przedsiębiorstwu miałoby odbyć się ex lege, to przepis prawa powinien identyfikować konkretną rzecz, w przeciwnym razie wymagane jest zachowanie formy przewidzianej ustawowo do nabycia własności lub innego tytułu prawnorzeczowego. Nabycie prawa majątkowego do nieruchomości może nastąpić tylko wtedy, gdy nieruchomość stanowi samodzielny przedmiot obrotu prawnego. Aby nieruchomość

Naczelny Sąd Administracyjny, będąc związany granicami skargi kasacyjnej z urzędu może wziąć pod uwagę wyłącznie nieważność postępowania (art.183 § 1 p.p.s.a.). Nie może w związku z tym zastępować strony składającej skargę kasacyjną w wypełnieniu obowiązku uzasadnienia zarzutów (obowiązek taki wynika z art. 176 p.p.s.a.) poprzez odgadywanie intencji skarżącego.

Sąd administracyjny nie rozstrzyga sprawy administracyjnej in merito. Dokonuje wyłącznie kontroli zgodności z prawem jej rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej. Kontroli takiej można dokonać wyłącznie na podstawie stanu faktycznego ustalonego w czasie wydawania kontrolowanego aktu lub dokonywania czynności.