Postanowienie o ukaraniu karą porządkową, wydane na podstawie art. 285 § 1 lub § 1a k.p.k., doręcza się ukaranemu z urzędu na podstawie art. 286 k.p.k. Termin do wniesienia zażalenia biegnie zatem zgodnie z art. 460 k.p.k. od dnia doręczenia postanowienia, podobnie jak termin do złożenia usprawiedliwienia niestawiennictwa zakreślony w art. 286 k.p.k.

Termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania opartej na podstawie określonej w art. 403 § 2 k.p.c. biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o nowych okolicznościach faktycznych lub środkach dowodowych i w sposób wiarygodny mogła ocenić ich wpływ na wynik sprawy.

W sytuacji braku w ustawie o udostępnianiu informacji gospodarczych przepisów przyznających ochronę dłużnikowi w takich okolicznościach, jak w ustalonym stanie faktycznym, może znaleźć zastosowanie art. 43 k.c. w związku z art. 23 i 24 k.c. Środkiem ochrony w razie naruszenia dobrego imienia przedsiębiorcy, będącego osobą prawną jest zobowiązanie przedsiębiorcy-wierzyciela do usunięcia skutków naruszenia

Zażalenie komornika na postanowienie sądu przewidziane w art. 770 k.p.c. podlega opłacie sądowej.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. dotyczy również osób, którym określone czynności powierzono w ramach wiążącego je z bezpośrednim wykonawcą programu stosunku pracy.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. dotyczy również osób, którym określone czynności powierzono w ramach wiążącego je z bezpośrednim wykonawcą programu stosunku pracy.

Osobom prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach zakreślonego limitu, tj. w wysokości diet przysługujących pracownikom. Odesłanie z art. 23 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.f. do odrębnych przepisów dotyczy tylko wysokości diet przysługujących pracownikom, a nie definicji podróży służbowej pracowników.