Zawiadomienie o terminie rozprawy odwoławczej, wysłane pod ostatnio wskazany przez stronę adres, nie może być uznane, zgodnie z treścią art. 139 § 1 k.p.k., za doręczone, jeżeli osoba ta została pozbawiona wolności i nie podała swego miejsca pobytu w czasie pozbawienia wolności do wiadomości organu - w tym przypadku Sądu - przed którym toczy się postępowanie. Stosownie do art. 450 § 3 k.p.k., w powiązaniu

Faktura nie ma waloru dokumentu urzędowego, z którym Ordynacja podatkowa wiąże określone domniemanie. Stanowi ona dowód podlegający w myśl art. 191 Ordynacji podatkowej ocenie i weryfikacji jak każdy inny dowód. Organy podatkowe miały zatem pełne prawo do przeprowadzenia innych dowodów celem podważenia wiarygodności zakwestionowanych faktur.

Możliwość uchylenia się członka zarządu spółki od wynikającej z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej od odpowiedzialności za jej zaległości podatkowe przez wykazanie, że we właściwym czasie wszczęto postępowania zapobiegające upadłości postępowanie układowe dotyczy wyłącznie tych zaległości, które powstały przed zatwierdzeniem układu. Wystąpienie zatem przesłanki egzoneracyjnej, co do zaległości podatkowych

O każdym przypadku niezakończenia kontroli w terminie wskazanym w upoważnieniu, kontrolujący obowiązany jest zawiadomić kontrolowanego, podając przyczyny przedłużenia terminu zakończenia kontroli i wskazując nowy termin jej zakończenia. Dokumenty dotyczące czynności kontrolnych dokonanych po upływie tego terminu nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym, chyba że został wskazany nowy termin zakończenia

Zgodnie z art. 133 § 1, zdanie pierwsze p.p.s.a. kontrola zaskarżonego aktu z punktu widzenia jego zgodności z prawem dokonywana jest na podstawie akt sprawy, co oznacza konieczność przeprowadzenia przez Sąd pierwszej instancji szczegółowej weryfikacji materiału dowodowego zgromadzonego w tych aktach, z wyjątkami o których mowa w art. 106 § 3 - 5 tej ustawy. Wyjątki te nie mogą być uzupełniane o nieprzewidziane

Prawidłowe jest stosowanie sankcyjnej 20-proc. stawki podatku od pożyczki, która nie została ujawniona wcześniej urzędowi skarbowemu i nie został od niej zapłacony podstawowy podatek w wysokości 2 proc.

Ustawodawca w art. 122 O.p. obliguje organy podatkowe do podjęcia "wszelkich niezbędnych działań", a nie wszelkich działań. Kłóciłoby się z tą zasadą, jak również zasadą ekonomi postępowania, prowadzenie działań tylko dla pozoru, ze świadomością, że działania te nie przyniosą żadnych efektów, a jedynie zwiększą wysokość ponoszonych kosztów postępowania, jak i kosztów postępowania egzekucyjnego.

Opłata leasingowa jest opłatą za udostępnienie przedmiotu leasingu ( a więc czynnością jednorazową i mającą miejsce w ściśle określonym czasie) oraz ewentualnie za używanie tego przedmiotu w pierwszym okresie. Opłata wstępna jest, co do zasady, kalkulowana w nieco wyższej wysokości od pozostałych rat leasingowych. Jednakże nie zmienia to faktu, iż jest to opłata dotycząca czynności jednorazowej, a

Związanie. o którym mowa w art. 170 p.p.s.a. oznacza, że przesądzenie we wcześniejszym prawomocnym wyroku określonej kwestii wyklucza możliwość późniejszego jej badania, a podmioty stosujące prawo są faktem i treścią prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego związane, co "implikuje w sposób bezwzględny wzięcie tego pod uwagę w wydawanych przez nie rozstrzygnięciach".

Każde roszczenie procesowe sformułowane jako żądanie zasądzenia, ustalenia lub ukształtowania stosunku prawnego, niezależnie od jego merytorycznej zasadności, należy do drogi sądowej, chyba że dotyczy podmiotów, których pozycje w ramach stosunku prawnego nie są równorzędne.

Przepis art. 144 Ordynacji podatkowej nie dopuszcza możliwości równoczesnego doręczania tego samego pisma za pośrednictwem różnych podmiotów wymienionych w tym przepisie. Skoro zatem organ podatkowy zdecydował się na doręczanie przez pocztę, to nie było możliwości sięgania równocześnie po inny podmiot, np. pracowników.

Zaniechanie przez organ administracji podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się - na zasadzie art. 188 Ordynacji podatkowej - na ważne dla niej okoliczności, stanowi uchybienie przepisom postępowania podatkowego, oznaczające wadliwość decyzji.

Jeżeli podatnik uzyskujący przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie zgłosił zamiaru prowadzenia ksiąg, nie ma obowiązku ich prowadzenia i to niezależnie od wielkości uzyskanych przychodów. Przekroczenie limitu przychodów, o jakim mowa w art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f., nie ma więc w takim wypadku żadnego znaczenia, ponieważ obowiązek prowadzenia ksiąg, w tym ksiąg rachunkowych, w ustawie o podatku