Czynność cywilnoprawna podlega opłacie skarbowej, jeżeli dotyczy rzeczy znajdujących się w Polsce lub praw majątkowych podlegających wykonaniu w Polsce.
Należne przychody w rozumieniu art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwotę, której wydania podatnik nie może żądać. Nie ma natomiast znaczenia fakt, czy podatnik przychody te faktycznie otrzyma.
Osoby fizyczne, które otrzymały dofinansowanie na modernizację systemu ogrzewania uzyskały przychód "z innych źródeł" (art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.). Powołany przepis stanowi, że przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Osoby fizyczne, które otrzymały dofinansowanie na modernizację systemu ogrzewania uzyskały przychód "z innych źródeł" (art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.).
Istota ekonomiczna podatku od spadków i darowizn tkwi w przyroście majątkowym podatnika, tj. we wzbogacenia podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym, w wyniku powiązań osobistych i rodzinnych pomiędzy spadkobiercą a spadkodawcą.
1. Rozróżnienie źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przychód, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub uzyskany z innego z wymienionych w tym przepisie źródeł nie może być traktowany jako przychód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach zdefiniowany
1. Wydatki wskazane w fakturach nie dokumentujących rzeczywistych transakcji nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art.15 ust 1 u.p.d.o.p. 2. Na organach podatkowych nie ciąży nieograniczony obowiązek poszukiwania dowodów, albowiem nałożenie na organy prowadzące postępowanie podatkowe obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego(art.122 w zw. zart
Ratio legis przepisu art. 234a Ordynacji podatkowej przejawia się w zapobieganiu niepotrzebnemu przekazywaniu akt postępowania pomiędzy organami i pozostaje bez wpływu na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia. Przepis art. 234a został wprowadzony ze względów ekonomicznych (oszczędnościowych), aby zapobiec zwracaniu akt przez organ II instancji natychmiast po wydaniu decyzji, a następnie ich ponownemu
Przepis art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że przesłanką wystąpienia do sądu powszechnego jest stwierdzenie przez organ wątpliwości co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, z którym związane są skutki podatkowe, a o tym, czy w konkretnej sprawie wystąpiła przesłanka wystąpienia do sądu, czyli pojawiły się "wątpliwości", decyduje organ podatkowy. Nie
Co do zasady, będąca wynikiem prawa do odliczenia, kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym może zostać przeniesiona na kolejny okres rozliczeniowy. Tym samym stanowi ona element kwoty kompensującej zobowiązanie podatkowe powstałe w skutek zdarzeń rodzących obowiązek podatkowy w kolejnym okresie.
Zarzut wadliwego sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia może okazać się zasadny wówczas, gdy z powodu braku w uzasadnieniu elementów wymienionych w art. 141 § 4 P.p.s.a. zaskarżone orzeczenie nie poddaje się kontroli kasacyjnej.