Powołanie się w skardze kasacyjnej na podstawę naruszenia prawa materialnego nie może ograniczyć się do powołania przepisu (normy) prawa materialnego bez wskazania sposobu jego naruszenia i wyjaśnienia, na czym polegała błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie przepisu, a także jak, zdaniem skarżącego, zakwestionowany przepis powinien być rozumiany, bądź jaki przepis powinien być zastosowany.

Dopuszczenie nowego dowodu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem sądu. Nawet w sytuacji, gdyby dowód taki był oferowany przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym, to jego nieprzeprowadzenie przez sąd, nie mogłoby być jednoznacznie oceniane jako naruszenie prawa procesowego i to naruszenie istotne, mające wpływ na wynik sprawy.

1. Zgodnie z wykładnią literalną art. 25 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm., dalej: u.r.p.) proporcjonalnemu wydłużeniu podlegają okresy wykonywania pracy w niepełnym wymiarze określonej w art. 25 ust. 1 pkt. 5 lit. a i b u.r.p. przez osoby, które posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych. Nie podlega

Czas wręczenia kontrahentowi kwoty, która - zgodnie z porozumieniem stron - ma stanowić zadatek, nie ma znaczenia dla samej konstrukcji zadatku w rozumieniu art. 394 § 1 k.c.

1. Pracownik przedsiębiorstwa budowlanego realizującego inwestycje w różnych miejscowościach może mieć w umowie o pracę określone miejsce wykonywania pracy (art. 29 § 1 pkt 2 k.p.) jako miejsce, gdzie pracodawca prowadzi budowy lub innego rodzaju stałe prace, ewentualnie ze wskazaniem na jakim obszarze. 2. Każdorazowo stałym miejscem pracy takiego pracownika w rozumieniu art. 775 § 1 k.p. jest to miejsce

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie może powstać u jej dysponenta, jeżeli u jej wystawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu. W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z jednej strony stanowi, że nie są kosztami uzyskania przychodów wydatki na objęcie lub nabycie udziałów w spółce mającej osobowość prawną, z drugiej zaś strony przewiduje wyjątek, że wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów. Konstrukcja tego przepisu

Dopuszczenie nowego dowodu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem sądu. Nawet w sytuacji, gdyby dowód taki był oferowany przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym, to jego nieprzeprowadzenie przez sąd, nie mogłoby być jednoznacznie oceniane jako naruszenie prawa procesowego i to naruszenie istotne, mające wpływ na wynik sprawy. Nieprzeprowadzenie takiego dowodu mimo wniosku strony nie nadaje

Nieważna jest umowa darowizny nieruchomości ukryta pod pozorną umową sprzedaży tej nieruchomości.

Ograniczenie uprawnienia do kierowania zarzutu wadliwości umocowania jedynie dla strony umocowującej narusza lub może naruszać także interes drugiej strony.

W art. 116 § 2 O.p. (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003r.) ustawodawca wyraźnie wskazał, że członkowie zarządu spółki będą odpowiadać za zobowiązania podatkowe spółki powstałe w czasie pełnienia przez nich obowiązków w jej zarządzie. Co prawda, odpowiedzialność podatkowa członka zarządu spółki kapitałowej - tak samo jak i wszystkich innego rodzaju osób trzecich wymienionych w rozdziale

Dokonując interpretacji art.137 § 3 Ordynacji podatkowej, który to przepis nakłada na pełnomocnika obowiązek złożenia pełnomocnictwa lub jego odpisu do akt, nie można pominąć kontekstu prawnego tego przepisu, a przede wszystkim wynikającego z art. 135 Ordynacji podatkowej prawa strony do działania w postępowaniu podatkowym samodzielnie lub przez pełnomocnika. To strona zatem, nawet w przypadku udzielenia

W art. 86 ust. 1 i 2 u.p.t.u. wskazano, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa