W sytuacji, w której najemca związany umową najmu nie wywiązywał się z tej umowy i nieruchomość była przez niego użytkowana nieodpłatnie uzasadnione było zastosowanie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.f. przez uznanie, że kwota 107.017 zł stanowi przychód z nieruchomości odstąpionych bezpłatnie do używania.

Upływ terminu przewidzianego w art. 70 § 1 O.p. po wydaniu decyzji określającej przez organ podatkowy pierwszej instancji, powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego i konieczność uchylenia przez organ odwoławczy decyzji oraz umorzenia postępowania podatkowego (art. 208 O.p.).

W sytuacji, gdy zażalenie wniesione zostało od postanowienia, na które nie przysługuje środek zaskarżenia, organ winien stwierdzić w drodze postanowienia niedopuszczalność zażalenia na podstawie art. 228 § 1 pkt 1 o.p., a jeżeli takiego postanowienia nie wydał, powinien orzec o umorzeniu postępowania odwoławczego, zgodnie z art. 233 § 1 pkt 3 o.p.

Nie można w sposób skuteczny stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania normy prawa materialnego, gdy z uzasadnienia skargi wynika, że wadliwie ustalone zostały okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania zostały naruszone przez Sąd w procesie kontroli legalności decyzji.

Postępowanie nadzorcze, w szczególności dotyczące wznowienia postępowania podatkowego, nie służy załatwieniu sprawy podatkowej. Jego podstawowym celem nie jest orzekanie o obowiązkach i prawach strony, wynikających z podatkowego prawa materialnego ( w tym przypadku wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f. ), lecz zbadanie orzeczenia wydanego w postępowaniu zwykłym pod kątem zaistnienia

Skoro spółka, nie będąc właścicielem materiału dostarczanego przez amerykańskiego kontrahenta, nie dokonywała eksportu wyprodukowanych przez siebie towarów, a jedynie świadczyła usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terenie RP, organy prawidłowo zastosowały stawkę podatku 22%.

Zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.of. w brzmieniu dotyczącym roku 2004 miało zastosowanie do żołnierzy pełniących wojskową służbę za granicą jeżeli realizowali cele, o których mowa w tym przepisie, niezależnie od tego czy wchodzili w skład jednostki użytej poza granicami Polski.

Stosownie do art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię polega na mylnym zrozumieniu treści zastosowanego przepisu, zaś naruszenie prawa przez niewłaściwe zastosowanie polega na tzw. błędzie w subsumcji, co wyraża się w tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej albo że ustalonego

Decyzja wydana na podstawie art. 17 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ma charakter decyzji konstytutywnej.

Wydanie postanowienia zawierającego stanowisko wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów, o których mowa w art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w przypadku gdy wierzycielem jest Skarb Państwa reprezentowany przez naczelnika urzędu skarbowego, który jednocześnie jest organem egzekucyjnym, należy uznać za bezprzedmiotowe.

Dla przyjęcia odpowiedzialności karnej za rozpowszechnianie pornografii dziecięcej w sieci internetowej nie ma znaczenia to, jaka konkretnie liczba innych użytkowników zapoznała się z treścią takich plików - i czy tę liczbę można uznać za znaczną - lecz to, że sposób pobierania plików pornograficznych oraz ich udostępniania za pomocą odpowiedniego programu dawał możliwość zapoznania się z nimi nieoznaczonej

W myśl art. 174 pkt 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na podstawie zarzutu naruszenia prawa materialnego zastosowanego przez Sąd. Wskazanie w skardze kasacyjnej przepisu prawa materialnego, który nie był zastosowany w sprawie, czyni nieskutecznym zarzut błędnej jego wykładni lub niewłaściwego zastosowania.

Przepis art. 13 § 1 u.p.e.a. ma na celu ochronę zobowiązanego, jednakże nie może prowadzić do sytuacji, że egzekucja okaże się bezskuteczna

Garaże w okresie objętym decyzją nie stanowiły wyodrębnionych prawnie lokali, części budynku, co uzasadniałoby ich odrębne opodatkowanie według stawek jak dla budynków pozostałych. W sytuacji więc gdy organ odwoławczy wykluczył możliwość zastosowania wobec nich stawek jak dla działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l., zastosowanie powinny znaleźć stawki właściwe

Przedsiębiorstwa górnicze dla celów prowadzonej działalności gospodarczej posługują się gruntami zarówno wtedy, kiedy dopiero przygotowują je pod inwestycję, kiedy grunty te eksploatują wreszcie wtedy, gdy realizują na nich obowiązkowe zadania eksploatacyjne, stwierdzając dalej, iż działania o charakterze rekultywacyjnym zmierzające do rolniczego lub leśnego kierunku zagospodarowania tych gruntów,

Sankcja wzruszalności decyzji w drodze wznowienia w przypadku pracownika organu odnosi się tylko do przypadków wydania decyzji przez pracownika.