1) oddalił skargę kasacyjną i zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej 1.800 zł (tysiąc osiemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego; 2) przyznał radcy prawnemu Elżbiecie G. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w S. kwotę 2.700 zł (dwa tysiące siedemset) powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym
1. Przepis art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 4) ma odpowiednie zastosowanie do sędziów, których wnioski zostały rozpoznane zgodnie z art. 4 pkt 3 tej ustawy. 2. Do tej grupy sędziów stosuje się zasady wynagradzania wprowadzone ustawą z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo
Strona zarzucając naruszenie art. 122 i 187 § 1 O.p. powinna wskazać precyzyjnie jakie okoliczności faktyczne nie zostały w toku postępowania podatkowego nie wyjaśnione, jakie dowody nie zostały przez organ przeprowadzone.
Pojecie "przedsięwzięcie" jest szersze niż budowa czy inwestycja, a realizacja przedsięwzięcia to nie tylko fizyczne jego podjęcie lecz również działania je poprzedzające, nakierowane na jego urzeczywistnienie.
Prawidłowo skonstruowane uzasadnienie daje rękojmię, iż sąd administracyjny dołożył należytej staranności przy podejmowaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia. Pozwala bowiem poznać przesłanki podjęcia rozstrzygnięcia, prześledzić rozumowanie sądu pierwszej instancji. Pełni ono dwojaką funkcję. Z jednej strony ma charakter informacyjny względem stron postępowania sądowoadministracyjnego. Prawidłowo skonstruowane
Z art. 5 k.p.c. nie wynika powinność sądu o charakterze ogólnego obowiązku do udzielania w każdym wypadku pouczeń osobom stającym przed sądem, tylko dlatego, że występują bez zawodowego pełnomocnika. Udzielenie pouczenia musi być w danej sytuacji uzasadnione, zależy od oceny i uznania sądu. 1) oddalił zażalenie 2) przyznał od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w S. na rzecz adwokata Pawła Waldemara
Lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, a zatem nie może stanowić przedmiotu zamiany.
Nie ma znaczenia prawnego stwierdzenie w decyzji administracyjnej przekształcającej prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności, że prawo to zostało nabyte przez jednego z małżonków do jego majątku odrębnego. Moc wiążąca aktu administracyjnego sprowadza się tylko do tej sfery stosunków, do której uregulowania jest ustawowo powołany organ administracyjny. 1) oddalił skargę kasacyjną