Zasada dwuinstancyjności postępowania z art. 127 Ordynacji podatkowej oznacza, iż każda sprawa winna być rozpatrzona dwukrotnie, a organ drugiej instancji nie może się tylko ograniczyć do kontroli organu pierwszej instancji.

Postanowienie o nadaniu rygoru może być doręczone najwcześniej z dniem doręczenia decyzji. Dlatego praktyczne jest spakowanie decyzji i odrębnego postanowienia w jednej przesyłce.

Aby budynek lub jego część mogła być opodatkowana niższą stawką, muszą być w nim udzielane świadczenia zdrowotne, a nie tylko prowadzona działalność związana z udzielaniem tych świadczeń.

W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego, nie może ona stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura bowiem stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, jak i przedmiotowym.

Przepisy Kpa zawierają wyraźne stwierdzenie możliwości nadania rygoru decyzji po jej wydaniu. Przenosząc to na grunt Ordynacji podatkowej zauważyć należy, że w postępowaniu podatkowym rygor ten zawsze nadawany jest aktem odrębnym tj. postanowieniem i odnosi się on do - jak to jest określone w art. 239b § 1 - decyzji nieostatecznej, co nie przesądza jeszcze, czy wydanej, czy doręczonej, wobec braku

Przepisy Kpa zawierają wyraźne stwierdzenie możliwości nadania rygoru decyzji po jej wydaniu. Przenosząc to na grunt Ordynacji podatkowej zauważyć należy, że w postępowaniu podatkowym rygor ten zawsze nadawany jest aktem odrębnym tj. postanowieniem i odnosi się on do - jak to jest określone w art. 239b § 1 - decyzji nieostatecznej, co nie przesądza jeszcze, czy wydanej, czy doręczonej, wobec braku

Postanowienie o nadaniu rygoru może być doręczone najwcześniej z dniem doręczenia decyzji. Dlatego praktyczne jest spakowanie decyzji i odrębnego postanowienia w jednej przesyłce.

Zgodnie z art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania stosując wymienione w sześciu punktach metody, a metoda porównawcza wewnętrzna wymieniona jest na pierwszym miejscu. Natomiast art. 23 § 4 tej ustawy postanawia, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy nie można zastosować metod, o których mowa w § 3, organ podatkowy może w inny sposób oszacować

Porównując regulacje z Kodeksu postępowania administracyjnego i Ordynacji podatkowej, można powiedzieć, że przepisy Kpa zawierają wyraźne stwierdzenie możliwości nadania rygoru decyzji po jej wydaniu. Przenosząc to na grunt Ordynacji podatkowej zauważyć należy, że w postępowaniu podatkowym rygor ten zawsze nadawany jest aktem odrębnym tj. postanowieniem i odnosi się on do - jak to jest określone w

Zgodnie z art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania stosując wymienione w sześciu punktach metody, a metoda porównawcza wewnętrzna wymieniona jest na pierwszym miejscu. Natomiast art. 23 § 4 tej ustawy postanawia, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy nie można zastosować metod, o których mowa w § 3, organ podatkowy może w inny sposób oszacować

To, że w art. 3 ust. 1 lit. a) Prawa budowlanego określono, że przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, ma jedynie na celu podkreślenie, że instalacje i urządzenia przynależą do budynku i są jego częścią, ale nie oznacza to, że pozbawienie budynku części lub nawet wszystkich instalacji i urządzeń technicznych sprawia, że przestaje on być "budynkiem

Na podstawie art. 137 § 3 (in initio) Ordynacji podatkowej, pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Z przepisu tego wynika, że udział pełnomocnika w postępowaniu powinien być przez niego zgłoszony, a udzielenie pełnomocnictwa "uzewnętrznione" złożeniem dokumentu pełnomocnictwa do akt określonego rodzaju postępowania, przy czym złożenie pełnomocnictwa do danego

W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego nie może stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura zaś stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, rzeczowym i ilościowym. Zatem w sytuacji, gdy ten dokument stwierdza, że dokonano dostawy w znacznie