Oświadczeniem, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, jest wyłącznie oświadczenie zawierające dane zgodne ze stanem rzeczywistym lub zawierające nieistotne wady. Za taką "nieistotną" wadę nie można jednak z całą pewnością uznać fikcyjnych danych nabywcy, np. co do miejsca jego zamieszkania, gdyż to uniemożliwiało jego identyfikację.

Z art. 293 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że tajemnicą skarbową objęte są dane indywidualne danego podmiotu tj. dane osobowe, dane dotyczące źródeł i wysokości osiąganych przychodów oraz rodzajów i wysokości poniesionych wydatków, a także zapłaconych zaliczek na podatek. Trudno za indywidualne dane w rozumieniu art. 293 § 1 Ordynacji podatkowej uznać dane dotyczące procesów gospodarczych.

Gdy przestępstwa, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, skazany popełnił w stanie ograniczonej w znacznym stopniu poczytalności, to na sądzie orzekającym ciąży obowiązek wyznaczenia dla skazanego, nie mającego obrońcy z wyboru, obrońcy z urzędu. Do postępowania o wydanie wyroku łącznego stosuje się bowiem odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji (art. 574

Z punktu widzenia metodyki sporządzania pisemnego uzasadnienia wyroku, nie jest wskazanym globalne powoływanie dowodów stanowiących podstawę dokonywanych przez sąd ustaleń faktycznych. Zastosowanie takiej techniki nie stanowi jednak samo przez się obrazy art. 424 k.p.k., jeżeli analiza całości motywów wyroku nie pozostawia wątpliwości, co do tego, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione