Zarzut błędnej wykładni art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej polegającej na przyjęciu, że za bezskuteczną należy uznać egzekucję, która nie objęła wierzytelności przysługujących podatnikowi, jeżeli podatnika obciążają równocześnie zobowiązania przewyższające te wierzytelności, w ogóle nie odnosi się do rozumienia treści tego przepisu, ale do oceny, czy ustalono prawidłowy stan faktyczny sprawy.

Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku, nawet gdy pozostaje on w dobrej wierze, sądząc, że wszedł w posiadanie towaru, czy też nabył usługę, wykazaną w

Pożyczka pieniężna może być udzielona nie tylko przez wręczenie pożyczkobiorcy określonej ilości znaków pieniężnych, ale także przez przekazanie pożyczkobiorcy określonej sumy pieniężnej w każdej dostępnej formie - w tym przez elektroniczny przelew pieniądza bezgotówkowego. Czynność ta - zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b P.c.c. - podlega obowiązkowi podatkowemu

1. Pojęcie „naruszonego uprawnienia” [art. 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych] powinno być odnoszone przede wszystkim do interesów prawnych skarżącego o charakterze ekonomicznym i socjalnym, nie zaś do tych sytuacji, gdy przepis prawa wprost nakazuje przyjęcie pewnych rozwiązań w uchwale określającej przedmiot odrębnej własności lokali i stan nieruchomości wspólnej. W oparciu o przesłankę

Stosownie do art. 142 § 1 k.p.c., odbierający pismo potwierdza odbiór i jego datę własnoręcznym podpisem, a jeżeli tego nie może lub nie chce uczynić, doręczający sam oznacza datę doręczenia oraz przyczynę braku podpisu. Oznacza to wyraźnie, że miarodajna dla ustalenia, kiedy nastąpiło doręczenie jest „data”, a nie jakkolwiek inaczej określona jednostka czasowa.