Trudno jest w sytuacji, gdy powódka zajmuje mieszkanie rotacyjne od wielu lat, wyremontowała je, spłaciła ciążące na nim zadłużenie kredytowe, wniosła stosowany wkład i niewątpliwe jest, że służy jej roszczenie o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego o zbliżonej kategorii [art. 10 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych], znaleźć racjonalne powody, które uzasadniałyby

W postępowaniu zażaleniowym stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach procesu zawarte w art. 98-110 k.p.c., a zatem zasądzenie kosztów procesu od strony przegrywającej sprawę w postępowaniu zażaleniowym na rzecz strony wygrywającej (art. 98 § 1 k.p.c.) możliwe jest jedynie wówczas, gdy złoży ona w tym postępowaniu skuteczny wniosek o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów (art. 109 k.p.c.).

Z uwagi na kasacyjne granice rozpoznania przewidziane w art. 536 k.p.k. (podobnie zresztą rzecz przedstawia się z granicami orzekania w każdym postępowaniu odwoławczym - art. 433 § 1 k.p.k.) trzeba stwierdzić, że poza tymi granicami zaskarżony wyrok łączny zachowuje przymiot prawomocności i nie może tego zmienić wydanie nowego wyroku łącznego dotyczącego kary łącznej grzywny. W przypadku wystąpienia

Pogląd, iż uprawnienie wierzyciela do odsetek za opóźnienie na podstawie art. 481 k.c. eliminuje co do zasady możliwość pobierania odsetek kapitałowych uregulowanych w art. 359 § 1 k.c. jest trafny tylko w wypadku, gdy strony nie uregulują tej kwestii odmiennie w umowie.

W sprawie o wynagrodzenie z umowy o roboty budowlane, Sąd może zasądzić należność w oparciu o przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu tylko wtedy, gdy podstawa faktyczna obu roszczeń jest taka sama.

Z przepisu art. 8 ust. 4 ustawy o VAT wynika, że zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać najpóźniej, w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego, przy czym znaczenie zwrotu "rok podatkowy" wynika z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.p. i oznacza zarówno rok kalendarzowy, jak i okres 12 następujących po sobie miesięcy kalendarzowych.

Nie można uznać, aby samo określenie trzech stawek podatkowych dla tego samego wyrobu akcyzowego stanowiło przyczynę uznania naruszenia art. 2 Konstytucji.

Brak rozstrzygnięcia o żądaniu przeprowadzenia dowodu w formie postanowienia i wskazania przyczyn odmowy dopuszczenia dowodu w uzasadnieniu decyzji może stanowić uzasadniony zarzut odwołania do organu drugiej instancji lub skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Nie można uznać, aby samo określenie trzech stawek podatkowych dla tego samego wyrobu akcyzowego stanowiło przyczynę uznania naruszenia art. 2 Konstytucji.

Teza informacyjna: Art. 187 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) odnosi się do sytuacji, w której postanowienie dowodowe wydano, nie stanowi natomiast podstawy prawnej obowiązku wydawania w każdym przypadku, mogącego podlegać ewentualnym późniejszym zmianom, postanowienia dowodowego. Taką podstawę stanowi art. 216 w związku z art. 180 §

1. Właściciel nieruchomości, który utracił własność z chwilą wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. 1945 r. Nr 50 poz. 279), pozostaje jej posiadaczem samoistnym w złej wierze. 2. Kryterium oceny charakteru posiadania z punktu widzenia dobrej lub złej wiary, jako przesłanki nabycia własności nieruchomości w krótszym