Przewody telekomunikacyjne ułożone w kanalizacji kablowej tworzą z nią całość techniczno - użytkową podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
Aby przyjąć uregulowaną w art. 153 Ordynacji podatkowej prawną fikcję doręczenia, której stosowanie ex definicione wymaga znacznego rygoryzmu, odmowa przyjęcia pisma musi pochodzić od adresata pisma, nie zaś osoby upoważnionej przez pracodawcę adresata do odbioru korespondencji, tj. określonej w art. 148 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, która adresatem nie jest.
Z uwagi na to, iż ogólna reguła w zakresie właściwości organów celnych może doznawać ograniczeń, niezbędne jest dokonanie w każdym wypadku szczegółowej analizy zagadnienia właściwości organów celnych dla rozpoczęcia procedury wywozu.
W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., brak złożenia zgłoszenia SD-Z1 w terminie miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, wywoływało skutki w sferze materialno prawnej, powodując utratę prawa do podmiotowego zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a u.p.s.d.
W rozporządzeniu w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych zamieszczono regulacje, które nie wynikają z treści upoważnienia zawartego w art. 5 ust. 5 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. W szczególności nie znajduje umocowania ustawowego wymóg podawania adresów wszystkich nieruchomości podlegających zarządowi skarżącej.
Zasady przekazania osoby ściganej europejskim nakazem aresztowania
Właściwym miejscem do wskazywania powodów oddalenia wniosków dowodowych jest, bez wątpienia, uzasadnienie postanowienia wydawanego na podstawie art. 170 k.p.k. (art. 170 § 3 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 pkt 5 k.p.k.), a nie uzasadnienie wyroku, niezależnie od tego, czy wniosek został przedstawiony sadowi a quo, czy sadowi ad quem. Przedstawienie, choćby nawet spóźnione, powodów nieuwzględnienia wniosku
Przepis art. 153 Ordynacji podatkowej przewiduje skutek w postaci pozostawienia pisma w aktach sprawy jako doręczonego w wypadku odmowy jego przyjęcia przez adresata. Hipotezą tej normy objęty jest więc wyłącznie adresat doręczanego pisma. Zarówno bowiem w § 1 jak i § 2 tego artykułu ustawodawca posłużył się pojęciem adresata, czyli osoby do której adresowane jest pismo. Ponadto kompleksowa analiza
Skazanie za inne czyny niż zarzucane powoduje, że w takiej sytuacji wyrok jest zawsze niekorzystny dla obwinionego, albowiem dochodzi do skazania za czyny, które nie były przedmiotem oskarżenia, natomiast brak jest rozstrzygnięcia sądu co do czynów zarzucanych. W istocie więc kasacja wniesiona została na korzyść obwinionego.
Przepisy Ordynacji podatkowej nie dopuszczają możliwości równoczesnego doręczania tej samej decyzji za pośrednictwem różnych podmiotów wymienionych w art. 144 i dokonywania następnie uznawania za skuteczne doręczenia przez wybrany przez siebie podmiot.
"Wiadomości specjalne" to takie wiadomości, które pozostają poza wiedzą i doświadczeniem pracowników organów podatkowych. Nie są takimi sporne ustalenia faktyczne, tzn. czy oleje, których brak stwierdzono na stanie magazynowym strony skarżącej, były sprzedawane pod inną nazwą.
Przepis art. 20 § 2 noweli wrześniowej nie może być stosowany do zobowiązań powstałych przed 1 stycznia 2003 r.