Zgodnie z art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy VAT, podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury, dokumentującej faktycznie zrealizowaną przez jej wystawcę czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku gdy podatek

Jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż, na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Słusznie Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w przypadku samochodów osobowych zwolnienie jest możliwe jedynie wtedy, gdy właściciel korzysta

"Dochody wolne od opodatkowania" oznaczają dochody wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 1 - 49 u.p.d.o.p. Natomiast "dochody ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu" oznaczają dochody wynikające z przychodów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 - 4 u.p.d.o.p.

Zakres mocy wiążącej deklaratywnej decyzji Ministra Finansów stwierdzającej przejście na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości na podstawie umowy międzynarodowej ogranicza się wyłącznie do kwestii uzyskania przez Skarb Państwa tytułu własności jako podstawy wpisu do księgi wieczystej, a nie prawa własności. Wpis w księdze wieczystej dokonany na podstawie decyzji administracyjnej nie może zatem stanowić

Wyrok wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie korzysta z rozszerzonej powagi rzeczy osądzonej i nie powoduje skutków erga omnes. Wyrok taki nie może być podstawą wpisu hipotek zwykłych w księdze wieczystej, jeżeli został wydany przeciwko innej osobie (pozwanemu) niż ujawniona w księdze wieczystej jako uprawniona w chwili złożenia i rozpoznania wniosku

Nie może stanowić podstawy wpisu w księdze wieczystej wyrok zaoczny uzgadniający treść księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, który nie został zaopatrzony we wzmiankę o prawomocności, natomiast jest zaopatrzony w rygor natychmiastowej wykonalności i w klauzulę wykonalności, w warunkach, gdy za wykonalne można uznać jedynie zamieszczone w nim rozstrzygnięcie o kosztach postępowania.

Sytuacja, gdy Sąd nie odebrał od biegłego przyrzeczenia przed przystąpieniem do czynności, ale dopiero na rozprawie, podczas której biegły wyjaśnił opinię pisemną i w całości potwierdził zaprezentowane w niej stanowisko, nawet jesli narusza zwłaszcza art. 282 § 1 k.p.c., to nie można przyjąć, aby związane z tym uchybienie mogło mieć jakikolwiek wpływ na wynik sprawy (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.).

We wniosku wszczynającym cywilne postępowanie nieprocesowe jako stronę należy oznaczyć instytucję kredytową, nie zaś Oddział tej instytucji w Polsce. To uczestnik jako instytucja kredytowa, nie zaś jego Oddział w Polsce jest też wierzycielem wierzytelności, która ma być zabezpieczona hipoteką.

Skoro przepisy zawarte w art. 23 Ordynacji podatkowej regulują, w przypadku sprzedaży będącej podstawą opodatkowania, odtworzenie rzeczywistych rozmiarów tej sprzedaży na potrzeby wymiaru podatku, którego rozliczenia podatnik chciał uniknąć wbrew obowiązkom wynikającym z przepisów prawa, to nie można twierdzić, że przepisy te naruszają art. 11A VI Dyrektywy VAT.

Skoro wszystkie istotne elementy stosunku daniowego powinny być uregulowane bezpośrednio w ustawie, a prawo do odliczenia podatku należy do samej jego konstrukcji, to ograniczenia tego prawa, jak słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji, powinny być też uregulowane w ustawie, a nie w akcie podustawowym. Ustawodawca dostrzegając zapewne te nieprawidłowości z dniem 1 czerwca 2005 r. na podstawie art.