Zwolnienie z opodatkowania według stawki 22% jest wyjątkiem od reguły opodatkowania każdej sprzedaży i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księga wieczystą, która stanowi przedmiot sprzedaży, lecz winno być przyporządkowane do konkretnej działki, na której posadowiony jest budynek mieszkalny, który w chwili sprzedaży podlega temu zwolnieniu.

Skoro wszystkie istotne elementy stosunku daniowego powinny być uregulowane bezpośrednio w ustawie, a prawo do odliczenia podatku należy do samej jego konstrukcji, to ograniczenia tego prawa, jak słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji, powinny być też uregulowane w ustawie, a nie w akcie podustawowym. Ustawodawca dostrzegając zapewne te nieprawidłowości z dniem 1 czerwca 2005 r. na podstawie art.

Wysokość wynagrodzenia jest podstawowym kryterium oceny, która ze szkół jest podstawowym miejscem pracy nauczyciela. To kryterium pozwala na ustalenie tego miejsca pracy także wtedy, gdy w obu szkołach wymiar czasu pracy jest taki sam. Przyjęcie kryterium wysokości wynagrodzenia jest zgodne z interesem nauczyciela uprawnionego do odprawy emerytalnej, gdyż zapewnia mu wyższe świadczenie. Ma ono charakter

Naczelny Sąd Administracyjny nie ma obowiązku ani prawa do domyślania się i uzupełniania argumentacji autora skargi kasacyjnej.

Skoro przepisy zawarte w art. 23 Ordynacji podatkowej regulują, w przypadku sprzedaży będącej podstawą opodatkowania, odtworzenie rzeczywistych rozmiarów tej sprzedaży na potrzeby wymiaru podatku, którego rozliczenia podatnik chciał uniknąć wbrew obowiązkom wynikającym z przepisów prawa, to nie można twierdzić, że przepisy te naruszają art. 11A VI Dyrektywy VAT.

Instytucja stwierdzenia nieważności stanowi odstępstwo od zasady stabilności prawomocnych orzeczeń. W postępowaniu w tym trybie organ nadzoru nie może rozpatrywać sprawy, co do jej istoty, tak jak w postępowaniu odwoławczym. Nadzwyczajny charakter tego postępowania wyklucza możliwość przekształcenia go w postępowanie merytoryczne. Specyfika kontrolowania przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku wydanego

Jeżeli organ rentowy dokonał nieprawidłowej wykładni lub błędnego zastosowania prawa, to ubezpieczonemu należą się odsetki od kwoty świadczenia przyznanego wyrokiem sądu liczone od upływu terminu, w którym organ rentowy powinien był wydać prawidłową decyzję uwzględniającą wniosek.

W toku postępowania podatkowego dokonano prawidłowej subsumcji tego stanu faktycznego pod dyspozycję przepisu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Przepis ten określa, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają

Tytuł wykonawczy powinien być wystawiony przez jednostkę organizacyjną Urzędu Miasta w imieniu Prezydenta Miasta, bowiem to ten organ jest wierzycielem, uprawnionym do żądania wykonania obowiązku.

Obowiązek zapłaty opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 13f ust. 1 tej ustawy wynika wprost z przepisów prawa i nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Ponadto na podstawie art. 40d ust. 2 ustawy o drogach w zw. z art. 2 § 1 pkt 5 u.p.e.a. należności z tytułu opłat dodatkowych podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Nieuprawnione i sprzeczne wobec jednoznacznych uregulowań zawartych w ustawie o ZFŚS jest stanowisko organu ,że odsetki od pożyczek z ZFŚS stanowią wynagrodzenie administratora. Wykonywane przez stronę skarżącą czynności mogą być bowiem wyłącznie rozważane jako świadczenie nieodpłatne usługi w zakresie zarządzania środkami zgromadzonymi na rachunku funduszem, w imieniu tego funduszu i według zasad

Należy zaznaczyć, że art. 126 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że towary nabyte przez podróżnego muszą zostać wywiezione poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego. W art. 56 ust. 2 tejże ustawy w brzmieniu obowiązującym do 1 grudnia 2008 r. wskazano zaś, że zwalnia się od podatku import towarów przywożonych w bagażu osobistym podróżnego przybywającego z terytorium państwa